накла́дачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
накла́дачка |
накла́дачкі |
Р. |
накла́дачкі |
накла́дачак |
Д. |
накла́дачцы |
накла́дачкам |
В. |
накла́дачку |
накла́дачкі |
Т. |
накла́дачкай накла́дачкаю |
накла́дачкамі |
М. |
накла́дачцы |
накла́дачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
накла́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
накла́дванне |
Р. |
накла́двання |
Д. |
накла́дванню |
В. |
накла́дванне |
Т. |
накла́дваннем |
М. |
накла́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накла́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
накла́дваецца |
накла́дваюцца |
Прошлы час |
м. |
накла́дваўся |
накла́дваліся |
ж. |
накла́двалася |
н. |
накла́двалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
накла́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накла́дваю |
накла́дваем |
2-я ас. |
накла́дваеш |
накла́дваеце |
3-я ас. |
накла́двае |
накла́дваюць |
Прошлы час |
м. |
накла́дваў |
накла́двалі |
ж. |
накла́двала |
н. |
накла́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
накла́двай |
накла́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
накла́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накла́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
накла́дзены |
накла́дзеная |
накла́дзенае |
накла́дзеныя |
Р. |
накла́дзенага |
накла́дзенай накла́дзенае |
накла́дзенага |
накла́дзеных |
Д. |
накла́дзенаму |
накла́дзенай |
накла́дзенаму |
накла́дзеным |
В. |
накла́дзены (неадуш.) накла́дзенага (адуш.) |
накла́дзеную |
накла́дзенае |
накла́дзеныя (неадуш.) накла́дзеных (адуш.) |
Т. |
накла́дзеным |
накла́дзенай накла́дзенаю |
накла́дзеным |
накла́дзенымі |
М. |
накла́дзеным |
накла́дзенай |
накла́дзеным |
накла́дзеных |
Кароткая форма: накла́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накла́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
накла́дка |
накла́дкі |
Р. |
накла́дкі |
накла́дак |
Д. |
накла́дцы |
накла́дкам |
В. |
накла́дку |
накла́дкі |
Т. |
накла́дкай накла́дкаю |
накла́дкамі |
М. |
накла́дцы |
накла́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накла́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
накла́дна |
- |
- |
накладна́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
накладна́я |
накладны́я |
Р. |
накладно́й |
накладны́х |
Д. |
накладно́й |
накладны́м |
В. |
накладну́ю |
накладны́я |
Т. |
накладно́й накладно́ю |
накладны́мі |
М. |
накладно́й |
накладны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
накладны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
накладны́ |
накладна́я |
накладно́е |
накладны́я |
Р. |
накладно́га |
накладно́й накладно́е |
накладно́га |
накладны́х |
Д. |
накладно́му |
накладно́й |
накладно́му |
накладны́м |
В. |
накладны́ (неадуш.) накладно́га (адуш.) |
накладну́ю |
накладно́е |
накладны́я (неадуш.) накладны́х (адуш.) |
Т. |
накладны́м |
накладно́й накладно́ю |
накладны́м |
накладны́мі |
М. |
накладны́м |
накладно́й |
накладны́м |
накладны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.