га́ернічаць
‘блазнаваць, крыўляцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
га́ернічаю |
га́ернічаем |
| 2-я ас. |
га́ернічаеш |
га́ернічаеце |
| 3-я ас. |
га́ернічае |
га́ернічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
га́ернічаў |
га́ернічалі |
| ж. |
га́ернічала |
| н. |
га́ернічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
га́ернічай |
га́ернічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
га́ернічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
га́ерства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
га́ерства |
| Р. |
га́ерства |
| Д. |
га́ерству |
| В. |
га́ерства |
| Т. |
га́ерствам |
| М. |
га́ерстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́еўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Га́еўцы |
| Р. |
Га́еўцаў |
| Д. |
Га́еўцам |
| В. |
Га́еўцы |
| Т. |
Га́еўцамі |
| М. |
Га́еўцах |
га́ечка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́ечка |
га́ечкі |
| Р. |
га́ечкі |
га́ечак |
| Д. |
га́ечцы |
га́ечкам |
| В. |
га́ечку |
га́ечкі |
| Т. |
га́ечкай га́ечкаю |
га́ечкамі |
| М. |
га́ечцы |
га́ечках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
га́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́ечны |
га́ечная |
га́ечнае |
га́ечныя |
| Р. |
га́ечнага |
га́ечнай га́ечнае |
га́ечнага |
га́ечных |
| Д. |
га́ечнаму |
га́ечнай |
га́ечнаму |
га́ечным |
| В. |
га́ечны (неадуш.) га́ечнага (адуш.) |
га́ечную |
га́ечнае |
га́ечныя (неадуш.) га́ечных (адуш.) |
| Т. |
га́ечным |
га́ечнай га́ечнаю |
га́ечным |
га́ечнымі |
| М. |
га́ечным |
га́ечнай |
га́ечным |
га́ечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гаё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гаё́вы |
гаё́вая |
гаё́вае |
гаё́выя |
| Р. |
гаё́вага |
гаё́вай гаё́вае |
гаё́вага |
гаё́вых |
| Д. |
гаё́ваму |
гаё́вай |
гаё́ваму |
гаё́вым |
| В. |
гаё́вы (неадуш.) гаё́вага (адуш.) |
гаё́вую |
гаё́вае |
гаё́выя (неадуш.) гаё́вых (адуш.) |
| Т. |
гаё́вым |
гаё́вай гаё́ваю |
гаё́вым |
гаё́вымі |
| М. |
гаё́вым |
гаё́вай |
гаё́вым |
гаё́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гаё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гаё́к |
гайкі́ |
| Р. |
гайка́ |
гайко́ў |
| Д. |
гайку́ |
гайка́м |
| В. |
гаё́к |
гайкі́ |
| Т. |
гайко́м |
гайка́мі |
| М. |
гайку́ |
гайка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гаё́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гаё́к |
| Р. |
Гайка́ |
| Д. |
Гайку́ |
| В. |
Гаё́к |
| Т. |
Гайко́м |
| М. |
Гайку́ |
Гаё́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гаё́ўка |
| Р. |
Гаё́ўкі |
| Д. |
Гаё́ўцы |
| В. |
Гаё́ўку |
| Т. |
Гаё́ўкай Гаё́ўкаю |
| М. |
Гаё́ўцы |