Verbum

анлайнавы слоўнік

валкава́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

валкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

валкава́та

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
валкава́та	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

валкава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

валкава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валкава́ты	валкава́тая	валкава́тае	валкава́тыя
Р.	валкава́тага	валкава́тай валкава́тае	валкава́тага	валкава́тых
Д.	валкава́таму	валкава́тай	валкава́таму	валкава́тым
В.	валкава́ты (неадуш.) валкава́тага (адуш.)	валкава́тую	валкава́тае	валкава́тыя (неадуш.) валкава́тых (адуш.)
Т.	валкава́тым	валкава́тай валкава́таю	валкава́тым	валкава́тымі
М.	валкава́тым	валкава́тай	валкава́тым	валкава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

валкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Валкала́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

валкала́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валкала́цкі	валкала́цкая	валкала́цкае	валкала́цкія
Р.	валкала́цкага	валкала́цкай валкала́цкае	валкала́цкага	валкала́цкіх
Д.	валкала́цкаму	валкала́цкай	валкала́цкаму	валкала́цкім
В.	валкала́цкі (неадуш.) валкала́цкага (адуш.)	валкала́цкую	валкала́цкае	валкала́цкія (неадуш.) валкала́цкіх (адуш.)
Т.	валкала́цкім	валкала́цкай валкала́цкаю	валкала́цкім	валкала́цкімі
М.	валкала́цкім	валкала́цкай	валкала́цкім	валкала́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ва́лкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Валкаша́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне