сараматні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сараматні́ца |
сараматні́цы |
| Р. |
сараматні́цы |
сараматні́ц |
| Д. |
сараматні́цы |
сараматні́цам |
| В. |
сараматні́цу |
сараматні́ц |
| Т. |
сараматні́цай сараматні́цаю |
сараматні́цамі |
| М. |
сараматні́цы |
сараматні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сараматны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сараматны́ |
сараматна́я |
сараматно́е |
сараматны́я |
| Р. |
сараматно́га |
сараматно́й сараматно́е |
сараматно́га |
сараматны́х |
| Д. |
сараматно́му |
сараматно́й |
сараматно́му |
сараматны́м |
| В. |
сараматны́ (неадуш.) сараматно́га (адуш.) |
сараматну́ю |
сараматно́е |
сараматны́я (неадуш.) сараматны́х (адуш.) |
| Т. |
сараматны́м |
сараматно́й сараматно́ю |
сараматны́м |
сараматны́мі |
| М. |
сараматны́м |
сараматно́й |
сараматны́м |
сараматны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сарамаце́нне |
| Р. |
сарамаце́ння |
| Д. |
сарамаце́нню |
| В. |
сарамаце́нне |
| Т. |
сарамаце́ннем |
| М. |
сарамаце́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарамаці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сарамачу́ся |
сарамаці́мся |
| 2-я ас. |
сарамаці́шся |
сарамаціце́ся |
| 3-я ас. |
сарамаці́цца |
сарамаця́цца |
| Прошлы час |
| м. |
сарамаці́ўся |
сарамаці́ліся |
| ж. |
сарамаці́лася |
| н. |
сарамаці́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сарамаці́ся |
сарамаці́цеся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамаці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сарамачу́ |
сарамаці́м |
| 2-я ас. |
сарамаці́ш |
сарамаціце́ |
| 3-я ас. |
сарамаці́ць |
сарамаця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
сарамаці́ў |
сарамаці́лі |
| ж. |
сарамаці́ла |
| н. |
сарамаці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сарамаці́ |
сарамаці́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сарамле́нне |
| Р. |
сарамле́ння |
| Д. |
сарамле́нню |
| В. |
сарамле́нне |
| Т. |
сарамле́ннем |
| М. |
сарамле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарамлі́ва
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сарамлі́ва |
сарамлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сарамлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сарамлі́васць |
| Р. |
сарамлі́васці |
| Д. |
сарамлі́васці |
| В. |
сарамлі́васць |
| Т. |
сарамлі́васцю |
| М. |
сарамлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сарамлі́вы |
сарамлі́вая |
сарамлі́вае |
сарамлі́выя |
| Р. |
сарамлі́вага |
сарамлі́вай сарамлі́вае |
сарамлі́вага |
сарамлі́вых |
| Д. |
сарамлі́ваму |
сарамлі́вай |
сарамлі́ваму |
сарамлі́вым |
| В. |
сарамлі́вы (неадуш.) сарамлі́вага (адуш.) |
сарамлі́вую |
сарамлі́вае |
сарамлі́выя (неадуш.) сарамлі́вых (адуш.) |
| Т. |
сарамлі́вым |
сарамлі́вай сарамлі́ваю |
сарамлі́вым |
сарамлі́вымі |
| М. |
сарамлі́вым |
сарамлі́вай |
сарамлі́вым |
сарамлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.