шчупяну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шчупяну́ся |
шчупянё́мся |
2-я ас. |
шчупяне́шся |
шчупеняце́ся |
3-я ас. |
шчупяне́цца |
шчупяну́цца |
Прошлы час |
м. |
шчупяну́ўся |
шчупяну́ліся |
ж. |
шчупяну́лася |
н. |
шчупяну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шчупяні́ся |
шчупяні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шчупяну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
шчу́р
‘пацук; птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчу́р |
шчуры́ |
Р. |
шчура́ |
шчуро́ў |
Д. |
шчуру́ |
шчура́м |
В. |
шчура́ |
шчуро́ў |
Т. |
шчуро́м |
шчура́мі |
М. |
шчуры́ |
шчура́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
шчу́р
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчу́р |
шчуры́ |
Р. |
шчура́ |
шчуро́ў |
Д. |
шчуру́ |
шчура́м |
В. |
шчура́ |
шчуро́ў |
Т. |
шчуро́м |
шчура́мі |
М. |
шчуры́ |
шчура́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
шчу́р
‘продак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчу́р |
шчу́ры |
Р. |
шчу́ра |
шчу́раў |
Д. |
шчу́ру |
шчу́рам |
В. |
шчу́ра |
шчу́раў |
Т. |
шчу́рам |
шчу́рамі |
М. |
шчу́ру |
шчу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Шчуркі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шчуркі́ |
Р. |
Шчурко́ў |
Д. |
Шчурка́м |
В. |
Шчуркі́ |
Т. |
Шчурка́мі |
М. |
Шчурка́х |
Шчу́чын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шчу́чын |
Р. |
Шчу́чына |
Д. |
Шчу́чыну |
В. |
Шчу́чын |
Т. |
Шчу́чынам |
М. |
Шчу́чыне |
Шчу́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шчу́чына |
Р. |
Шчу́чына |
Д. |
Шчу́чыну |
В. |
Шчу́чына |
Т. |
Шчу́чынам |
М. |
Шчу́чыне |
шчу́чынскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шчу́чынскі |
шчу́чынская |
шчу́чынскае |
шчу́чынскія |
Р. |
шчу́чынскага |
шчу́чынскай шчу́чынскае |
шчу́чынскага |
шчу́чынскіх |
Д. |
шчу́чынскаму |
шчу́чынскай |
шчу́чынскаму |
шчу́чынскім |
В. |
шчу́чынскі (неадуш.) шчу́чынскага (адуш.) |
шчу́чынскую |
шчу́чынскае |
шчу́чынскія (неадуш.) шчу́чынскіх (адуш.) |
Т. |
шчу́чынскім |
шчу́чынскай шчу́чынскаю |
шчу́чынскім |
шчу́чынскімі |
М. |
шчу́чынскім |
шчу́чынскай |
шчу́чынскім |
шчу́чынскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Шчы́брын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шчы́брын |
Р. |
Шчы́брына |
Д. |
Шчы́брыну |
В. |
Шчы́брын |
Т. |
Шчы́брынам |
М. |
Шчы́брыне |