шпунту́бель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шпунту́бель |
шпунту́белі |
Р. |
шпунту́беля |
шпунту́беляў |
Д. |
шпунту́белю |
шпунту́белям |
В. |
шпунту́бель |
шпунту́белі |
Т. |
шпунту́белем |
шпунту́белямі |
М. |
шпунту́белі |
шпунту́белях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шпу́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шпу́нцік |
шпу́нцікі |
Р. |
шпу́нціка |
шпу́нцікаў |
Д. |
шпу́нціку |
шпу́нцікам |
В. |
шпу́нцік |
шпу́нцікі |
Т. |
шпу́нцікам |
шпу́нцікамі |
М. |
шпу́нціку |
шпу́нціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шпу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шпу́р |
шпу́ры |
Р. |
шпу́ра |
шпу́раў |
Д. |
шпу́ру |
шпу́рам |
В. |
шпу́р |
шпу́ры |
Т. |
шпу́рам |
шпу́рамі |
М. |
шпу́ры |
шпу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шпуравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шпуравы́ |
шпурава́я |
шпураво́е |
шпуравы́я |
Р. |
шпураво́га |
шпураво́й шпураво́е |
шпураво́га |
шпуравы́х |
Д. |
шпураво́му |
шпураво́й |
шпураво́му |
шпуравы́м |
В. |
шпуравы́ (неадуш.) шпураво́га (адуш.) |
шпураву́ю |
шпураво́е |
шпуравы́я (неадуш.) шпуравы́х (адуш.) |
Т. |
шпуравы́м |
шпураво́й шпураво́ю |
шпуравы́м |
шпуравы́мі |
М. |
шпуравы́м |
шпураво́й |
шпуравы́м |
шпуравы́х |
Іншыя варыянты:
шпу́равы.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
шпу́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шпу́равы |
шпу́равая |
шпу́равае |
шпу́равыя |
Р. |
шпу́равага |
шпу́равай шпу́равае |
шпу́равага |
шпу́равых |
Д. |
шпу́раваму |
шпу́равай |
шпу́раваму |
шпу́равым |
В. |
шпу́равы (неадуш.) |
шпу́равую |
шпу́равае |
шпу́равыя (неадуш.) |
Т. |
шпу́равым |
шпу́равай шпу́раваю |
шпу́равым |
шпу́равымі |
М. |
шпу́равым |
шпу́равай |
шпу́равым |
шпу́равых |
Іншыя варыянты:
шпуравы́.
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
шпургану́ць
‘шпурнуць што-небудзь і чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шпургану́ |
шпурганё́м |
2-я ас. |
шпургане́ш |
шпурганяце́ |
3-я ас. |
шпургане́ |
шпургану́ць |
Прошлы час |
м. |
шпургану́ў |
шпургану́лі |
ж. |
шпургану́ла |
н. |
шпургану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шпургані́ |
шпургані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шпургану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шпурга́ць
‘шпурляць што-небудзь і чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шпурга́ю |
шпурга́ем |
2-я ас. |
шпурга́еш |
шпурга́еце |
3-я ас. |
шпурга́е |
шпурга́юць |
Прошлы час |
м. |
шпурга́ў |
шпурга́лі |
ж. |
шпурга́ла |
н. |
шпурга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шпурга́й |
шпурга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шпурга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шпурля́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шпурля́лка |
шпурля́лкі |
Р. |
шпурля́лкі |
шпурля́лак |
Д. |
шпурля́лцы |
шпурля́лкам |
В. |
шпурля́лку |
шпурля́лкі |
Т. |
шпурля́лкай шпурля́лкаю |
шпурля́лкамі |
М. |
шпурля́лцы |
шпурля́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шпурля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шпурля́нне |
Р. |
шпурля́ння |
Д. |
шпурля́нню |
В. |
шпурля́нне |
Т. |
шпурля́ннем |
М. |
шпурля́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.