Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сілагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілагі́чны сілагі́чная сілагі́чнае сілагі́чныя
Р. сілагі́чнага сілагі́чнай
сілагі́чнае		 сілагі́чнага сілагі́чных
Д. сілагі́чнаму сілагі́чнай сілагі́чнаму сілагі́чным
В. сілагі́чны (неадуш.)
сілагі́чнага (адуш.)		 сілагі́чную сілагі́чнае сілагі́чныя (неадуш.)
сілагі́чных (адуш.)
Т. сілагі́чным сілагі́чнай
сілагі́чнаю		 сілагі́чным сілагі́чнымі
М. сілагі́чным сілагі́чнай сілагі́чным сілагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сі́лай

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сі́лай - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілакса́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілакса́н сілакса́ны
Р. сілакса́ну сілакса́наў
Д. сілакса́ну сілакса́нам
В. сілакса́н сілакса́ны
Т. сілакса́нам сілакса́намі
М. сілакса́не сілакса́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сілакса́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілакса́навы сілакса́навая сілакса́навае сілакса́навыя
Р. сілакса́навага сілакса́навай
сілакса́навае		 сілакса́навага сілакса́навых
Д. сілакса́наваму сілакса́навай сілакса́наваму сілакса́навым
В. сілакса́навы (неадуш.)
сілакса́навага (адуш.)		 сілакса́навую сілакса́навае сілакса́навыя (неадуш.)
сілакса́навых (адуш.)
Т. сілакса́навым сілакса́навай
сілакса́наваю		 сілакса́навым сілакса́навымі
М. сілакса́навым сілакса́навай сілакса́навым сілакса́навых

Крыніцы: piskunou2012.

сілаксі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сілаксі́д
Р. сілаксі́ду
Д. сілаксі́ду
В. сілаксі́д
Т. сілаксі́дам
М. сілаксі́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

сіла́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіла́л
Р. сіла́лу
Д. сіла́лу
В. сіла́л
Т. сіла́лам
М. сіла́ле

Крыніцы: piskunou2012.

сіламе́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіламе́р сіламе́ры
Р. сіламе́ра сіламе́раў
Д. сіламе́ру сіламе́рам
В. сіламе́р сіламе́ры
Т. сіламе́рам сіламе́рамі
М. сіламе́ры сіламе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіламе́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіламе́рны сіламе́рная сіламе́рнае сіламе́рныя
Р. сіламе́рнага сіламе́рнай
сіламе́рнае		 сіламе́рнага сіламе́рных
Д. сіламе́рнаму сіламе́рнай сіламе́рнаму сіламе́рным
В. сіламе́рны (неадуш.)
сіламе́рнага (адуш.)		 сіламе́рную сіламе́рнае сіламе́рныя (неадуш.)
сіламе́рных (адуш.)
Т. сіламе́рным сіламе́рнай
сіламе́рнаю		 сіламе́рным сіламе́рнымі
М. сіламе́рным сіламе́рнай сіламе́рным сіламе́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіламо́ц

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сіламо́ц - -

Крыніцы: piskunou2012.

сіламо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіламо́цце
Р. сіламо́цця
Д. сіламо́ццю
В. сіламо́цце
Т. сіламо́ццем
М. сіламо́цці

Крыніцы: piskunou2012.