Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

спружы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спружы́нка спружы́нкі
Р. спружы́нкі спружы́нак
Д. спружы́нцы спружы́нкам
В. спружы́нку спружы́нкі
Т. спружы́нкай
спружы́нкаю
спружы́нкамі
М. спружы́нцы спружы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спружы́нна-по́ршневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спружы́нна-по́ршневы спружы́нна-по́ршневая спружы́нна-по́ршневае спружы́нна-по́ршневыя
Р. спружы́нна-по́ршневага спружы́нна-по́ршневай
спружы́нна-по́ршневае
спружы́нна-по́ршневага спружы́нна-по́ршневых
Д. спружы́нна-по́ршневаму спружы́нна-по́ршневай спружы́нна-по́ршневаму спружы́нна-по́ршневым
В. спружы́нна-по́ршневы (неадуш.)
спружы́нна-по́ршневага (адуш.)
спружы́нна-по́ршневую спружы́нна-по́ршневае спружы́нна-по́ршневыя (неадуш.)
спружы́нна-по́ршневых (адуш.)
Т. спружы́нна-по́ршневым спружы́нна-по́ршневай
спружы́нна-по́ршневаю
спружы́нна-по́ршневым спружы́нна-по́ршневымі
М. спружы́нна-по́ршневым спружы́нна-по́ршневай спружы́нна-по́ршневым спружы́нна-по́ршневых

Крыніцы: piskunou2012.

спружы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спружы́нны спружы́нная спружы́ннае спружы́нныя
Р. спружы́ннага спружы́ннай
спружы́ннае
спружы́ннага спружы́нных
Д. спружы́ннаму спружы́ннай спружы́ннаму спружы́нным
В. спружы́нны (неадуш.)
спружы́ннага (адуш.)
спружы́нную спружы́ннае спружы́нныя (неадуш.)
спружы́нных (адуш.)
Т. спружы́нным спружы́ннай
спружы́ннаю
спружы́нным спружы́ннымі
М. спружы́нным спружы́ннай спружы́нным спружы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спружыно́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спружыно́вачны спружыно́вачная спружыно́вачнае спружыно́вачныя
Р. спружыно́вачнага спружыно́вачнай
спружыно́вачнае
спружыно́вачнага спружыно́вачных
Д. спружыно́вачнаму спружыно́вачнай спружыно́вачнаму спружыно́вачным
В. спружыно́вачны спружыно́вачную спружыно́вачнае спружыно́вачныя
Т. спружыно́вачным спружыно́вачнай
спружыно́вачнаю
спружыно́вачным спружыно́вачнымі
М. спружыно́вачным спружыно́вачнай спружыно́вачным спружыно́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

спружыно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спружыно́вы спружыно́вая спружыно́вае спружыно́выя
Р. спружыно́вага спружыно́вай
спружыно́вае
спружыно́вага спружыно́вых
Д. спружыно́ваму спружыно́вай спружыно́ваму спружыно́вым
В. спружыно́вы (неадуш.)
спружыно́вага (адуш.)
спружыно́вую спружыно́вае спружыно́выя (неадуш.)
спружыно́вых (адуш.)
Т. спружыно́вым спружыно́вай
спружыно́ваю
спружыно́вым спружыно́вымі
М. спружыно́вым спружыно́вай спружыно́вым спружыно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спружыно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спружыно́ўка спружыно́ўкі
Р. спружыно́ўкі спружыно́вак
Д. спружыно́ўцы спружыно́ўкам
В. спружыно́ўку спружыно́ўкі
Т. спружыно́ўкай
спружыно́ўкаю
спружыно́ўкамі
М. спружыно́ўцы спружыно́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спру́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спру́жуся спру́жымся
2-я ас. спру́жышся спру́жыцеся
3-я ас. спру́жыцца спру́жацца
Прошлы час
м. спру́жыўся спру́жыліся
ж. спру́жылася
н. спру́жылася
Загадны лад
2-я ас. спру́жся спру́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спру́жыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

спру́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спру́т спру́ты
Р. спру́та спру́таў
Д. спру́ту спру́там
В. спру́та спру́таў
Т. спру́там спру́тамі
М. спру́це спру́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрухне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрухне́лы спрухне́лая спрухне́лае спрухне́лыя
Р. спрухне́лага спрухне́лай
спрухне́лае
спрухне́лага спрухне́лых
Д. спрухне́ламу спрухне́лай спрухне́ламу спрухне́лым
В. спрухне́лы (неадуш.)
спрухне́лага (адуш.)
спрухне́лую спрухне́лае спрухне́лыя (неадуш.)
спрухне́лых (адуш.)
Т. спрухне́лым спрухне́лай
спрухне́лаю
спрухне́лым спрухне́лымі
М. спрухне́лым спрухне́лай спрухне́лым спрухне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

спрухне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спрухне́е спрухне́юць
Прошлы час
м. спрухне́ў спрухне́лі
ж. спрухне́ла
н. спрухне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час спрухне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.