спружы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спружы́нка |
спружы́нкі |
Р. |
спружы́нкі |
спружы́нак |
Д. |
спружы́нцы |
спружы́нкам |
В. |
спружы́нку |
спружы́нкі |
Т. |
спружы́нкай спружы́нкаю |
спружы́нкамі |
М. |
спружы́нцы |
спружы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спружы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спружы́нны |
спружы́нная |
спружы́ннае |
спружы́нныя |
Р. |
спружы́ннага |
спружы́ннай спружы́ннае |
спружы́ннага |
спружы́нных |
Д. |
спружы́ннаму |
спружы́ннай |
спружы́ннаму |
спружы́нным |
В. |
спружы́нны (неадуш.) спружы́ннага (адуш.) |
спружы́нную |
спружы́ннае |
спружы́нныя (неадуш.) спружы́нных (адуш.) |
Т. |
спружы́нным |
спружы́ннай спружы́ннаю |
спружы́нным |
спружы́ннымі |
М. |
спружы́нным |
спружы́ннай |
спружы́нным |
спружы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спружыно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спружыно́вы |
спружыно́вая |
спружыно́вае |
спружыно́выя |
Р. |
спружыно́вага |
спружыно́вай спружыно́вае |
спружыно́вага |
спружыно́вых |
Д. |
спружыно́ваму |
спружыно́вай |
спружыно́ваму |
спружыно́вым |
В. |
спружыно́вы (неадуш.) спружыно́вага (адуш.) |
спружыно́вую |
спружыно́вае |
спружыно́выя (неадуш.) спружыно́вых (адуш.) |
Т. |
спружыно́вым |
спружыно́вай спружыно́ваю |
спружыно́вым |
спружыно́вымі |
М. |
спружыно́вым |
спружыно́вай |
спружыно́вым |
спружыно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спружыно́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спружыно́ўка |
спружыно́ўкі |
Р. |
спружыно́ўкі |
спружыно́вак |
Д. |
спружыно́ўцы |
спружыно́ўкам |
В. |
спружыно́ўку |
спружыно́ўкі |
Т. |
спружыно́ўкай спружыно́ўкаю |
спружыно́ўкамі |
М. |
спружыно́ўцы |
спружыно́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спру́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спру́жуся |
спру́жымся |
2-я ас. |
спру́жышся |
спру́жыцеся |
3-я ас. |
спру́жыцца |
спру́жацца |
Прошлы час |
м. |
спру́жыўся |
спру́жыліся |
ж. |
спру́жылася |
н. |
спру́жылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спру́жся |
спру́жцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спру́жыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спру́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спру́т |
спру́ты |
Р. |
спру́та |
спру́таў |
Д. |
спру́ту |
спру́там |
В. |
спру́та |
спру́таў |
Т. |
спру́там |
спру́тамі |
М. |
спру́це |
спру́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрухне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
спрухне́е |
спрухне́юць |
Прошлы час |
м. |
спрухне́ў |
спрухне́лі |
ж. |
спрухне́ла |
н. |
спрухне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрухне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.