спру́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спру́т спру́ты
Р. спру́та спру́таў
Д. спру́ту спру́там
В. спру́та спру́таў
Т. спру́там спру́тамі
М. спру́це спру́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)