нявы́луджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́луджаны |
нявы́луджаная |
нявы́луджанае |
нявы́луджаныя |
Р. |
нявы́луджанага |
нявы́луджанай нявы́луджанае |
нявы́луджанага |
нявы́луджаных |
Д. |
нявы́луджанаму |
нявы́луджанай |
нявы́луджанаму |
нявы́луджаным |
В. |
нявы́луджаны (неадуш.) нявы́луджанага (адуш.) |
нявы́луджаную |
нявы́луджанае |
нявы́луджаныя (неадуш.) нявы́луджаных (адуш.) |
Т. |
нявы́луджаным |
нявы́луджанай нявы́луджанаю |
нявы́луджаным |
нявы́луджанымі |
М. |
нявы́луджаным |
нявы́луджанай |
нявы́луджаным |
нявы́луджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́лучанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нявы́лучанасць |
Р. |
нявы́лучанасці |
Д. |
нявы́лучанасці |
В. |
нявы́лучанасць |
Т. |
нявы́лучанасцю |
М. |
нявы́лучанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́лучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́лучаны |
нявы́лучаная |
нявы́лучанае |
нявы́лучаныя |
Р. |
нявы́лучанага |
нявы́лучанай нявы́лучанае |
нявы́лучанага |
нявы́лучаных |
Д. |
нявы́лучанаму |
нявы́лучанай |
нявы́лучанаму |
нявы́лучаным |
В. |
нявы́лучаны (неадуш.) нявы́лучанага (адуш.) |
нявы́лучаную |
нявы́лучанае |
нявы́лучаныя (неадуш.) нявы́лучаных (адуш.) |
Т. |
нявы́лучаным |
нявы́лучанай нявы́лучанаю |
нявы́лучаным |
нявы́лучанымі |
М. |
нявы́лучаным |
нявы́лучанай |
нявы́лучаным |
нявы́лучаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́малачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́малачаны |
нявы́малачаная |
нявы́малачанае |
нявы́малачаныя |
Р. |
нявы́малачанага |
нявы́малачанай нявы́малачанае |
нявы́малачанага |
нявы́малачаных |
Д. |
нявы́малачанаму |
нявы́малачанай |
нявы́малачанаму |
нявы́малачаным |
В. |
нявы́малачаны (неадуш.) нявы́малачанага (адуш.) |
нявы́малачаную |
нявы́малачанае |
нявы́малачаныя (неадуш.) нявы́малачаных (адуш.) |
Т. |
нявы́малачаным |
нявы́малачанай нявы́малачанаю |
нявы́малачаным |
нявы́малачанымі |
М. |
нявы́малачаным |
нявы́малачанай |
нявы́малачаным |
нявы́малачаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́маўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́маўлены |
нявы́маўленая |
нявы́маўленае |
нявы́маўленыя |
Р. |
нявы́маўленага |
нявы́маўленай нявы́маўленае |
нявы́маўленага |
нявы́маўленых |
Д. |
нявы́маўленаму |
нявы́маўленай |
нявы́маўленаму |
нявы́маўленым |
В. |
нявы́маўлены (неадуш.) нявы́маўленага (адуш.) |
нявы́маўленую |
нявы́маўленае |
нявы́маўленыя (неадуш.) нявы́маўленых (адуш.) |
Т. |
нявы́маўленым |
нявы́маўленай нявы́маўленаю |
нявы́маўленым |
нявы́маўленымі |
М. |
нявы́маўленым |
нявы́маўленай |
нявы́маўленым |
нявы́маўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.