магніту́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магніту́да |
магніту́ды |
Р. |
магніту́ды |
магніту́д |
Д. |
магніту́дзе |
магніту́дам |
В. |
магніту́ду |
магніту́ды |
Т. |
магніту́дай магніту́даю |
магніту́дамі |
М. |
магніту́дзе |
магніту́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
магніфіка́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магніфіка́т |
магніфіка́ты |
Р. |
магніфіка́та |
магніфіка́таў |
Д. |
магніфіка́ту |
магніфіка́там |
В. |
магніфіка́т |
магніфіка́ты |
Т. |
магніфіка́там |
магніфіка́тамі |
М. |
магніфіка́це |
магніфіка́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
магні́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магні́цік |
магні́цікі |
Р. |
магні́ціка |
магні́цікаў |
Д. |
магні́ціку |
магні́цікам |
В. |
магні́цік |
магні́цікі |
Т. |
магні́цікам |
магні́цікамі |
М. |
магні́ціку |
магні́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
магні́ціцца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
магні́ціцца |
магні́цяцца |
Прошлы час |
м. |
магні́ціўся |
магні́ціліся |
ж. |
магні́цілася |
н. |
магні́цілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
магні́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
магні́чу |
магні́цім |
2-я ас. |
магні́ціш |
магні́ціце |
3-я ас. |
магні́ціць |
магні́цяць |
Прошлы час |
м. |
магні́ціў |
магні́цілі |
ж. |
магні́ціла |
н. |
магні́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
магні́ць |
магні́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
магні́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
магні́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
магні́чанне |
Р. |
магні́чання |
Д. |
магні́чанню |
В. |
магні́чанне |
Т. |
магні́чаннем |
М. |
магні́чанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
магно́ліевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магно́ліевы |
магно́ліевая |
магно́ліевае |
магно́ліевыя |
Р. |
магно́ліевага |
магно́ліевай магно́ліевае |
магно́ліевага |
магно́ліевых |
Д. |
магно́ліеваму |
магно́ліевай |
магно́ліеваму |
магно́ліевым |
В. |
магно́ліевы (неадуш.) магно́ліевага (адуш.) |
магно́ліевую |
магно́ліевае |
магно́ліевыя (неадуш.) магно́ліевых (адуш.) |
Т. |
магно́ліевым |
магно́ліевай магно́ліеваю |
магно́ліевым |
магно́ліевымі |
М. |
магно́ліевым |
магно́ліевай |
магно́ліевым |
магно́ліевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
магно́ліевыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
магно́ліевыя |
Р. |
магно́ліевых |
Д. |
магно́ліевым |
В. |
магно́ліевыя |
Т. |
магно́ліевымі |
М. |
магно́ліевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
магно́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магно́лія |
магно́ліі |
Р. |
магно́ліі |
магно́лій |
Д. |
магно́ліі |
магно́ліям |
В. |
магно́лію |
магно́ліі |
Т. |
магно́ліяй магно́ліяю |
магно́ліямі |
М. |
магно́ліі |
магно́ліях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
магно́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магно́н |
магно́ны |
Р. |
магно́на |
магно́наў |
Д. |
магно́ну |
магно́нам |
В. |
магно́н |
магно́ны |
Т. |
магно́нам |
магно́намі |
М. |
магно́не |
магно́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.