магні́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магні́цік магні́цікі
Р. магні́ціка магні́цікаў
Д. магні́ціку магні́цікам
В. магні́цік магні́цікі
Т. магні́цікам магні́цікамі
М. магні́ціку магні́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)