магні́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. магні́чанне
Р. магні́чання
Д. магні́чанню
В. магні́чанне
Т. магні́чаннем
М. магні́чанні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)