Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
аеіоэя

ква́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ква́шанне
Р. ква́шання
Д. ква́шанню
В. ква́шанне
Т. ква́шаннем
М. ква́шанні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ква́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ква́шаны ква́шаная ква́шанае ква́шаныя
Р. ква́шанага ква́шанай
ква́шанае		 ква́шанага ква́шаных
Д. ква́шанаму ква́шанай ква́шанаму ква́шаным
В. ква́шаны (неадуш.)
ква́шанага (адуш.)		 ква́шаную ква́шанае ква́шаныя (неадуш.)
ква́шаных (адуш.)
Т. ква́шаным ква́шанай
ква́шанаю		 ква́шаным ква́шанымі
М. ква́шаным ква́шанай ква́шаным ква́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ква́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ква́шаны ква́шаная ква́шанае ква́шаныя
Р. ква́шанага ква́шанай
ква́шанае		 ква́шанага ква́шаных
Д. ква́шанаму ква́шанай ква́шанаму ква́шаным
В. ква́шаны (неадуш.)
ква́шанага (адуш.)		 ква́шаную ква́шанае ква́шаныя (неадуш.)
ква́шаных (адуш.)
Т. ква́шаным ква́шанай
ква́шанаю		 ква́шаным ква́шанымі
М. ква́шаным ква́шанай ква́шаным ква́шаных

Кароткая форма: ква́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

квашо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. квашо́нік квашо́нікі
Р. квашо́ніка квашо́нікаў
Д. квашо́ніку квашо́нікам
В. квашо́нік квашо́нікі
Т. квашо́нікам квашо́нікамі
М. квашо́ніку квашо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

Квебе́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Квебе́к
Р. Квебе́ка
Д. Квебе́ку
В. Квебе́к
Т. Квебе́кам
М. Квебе́ку

квебе́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квебе́кскі квебе́кская квебе́кскае квебе́кскія
Р. квебе́кскага квебе́кскай
квебе́кскае		 квебе́кскага квебе́кскіх
Д. квебе́кскаму квебе́кскай квебе́кскаму квебе́кскім
В. квебе́кскі (неадуш.)
квебе́кскага (адуш.)		 квебе́кскую квебе́кскае квебе́кскія (неадуш.)
квебе́кскіх (адуш.)
Т. квебе́кскім квебе́кскай
квебе́кскаю		 квебе́кскім квебе́кскімі
М. квебе́кскім квебе́кскай квебе́кскім квебе́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

квебра́хавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квебра́хавы квебра́хавая квебра́хавае квебра́хавыя
Р. квебра́хавага квебра́хавай
квебра́хавае		 квебра́хавага квебра́хавых
Д. квебра́хаваму квебра́хавай квебра́хаваму квебра́хавым
В. квебра́хавы (неадуш.)
квебра́хавага (адуш.)		 квебра́хавую квебра́хавае квебра́хавыя (неадуш.)
квебра́хавых (адуш.)
Т. квебра́хавым квебра́хавай
квебра́хаваю		 квебра́хавым квебра́хавымі
М. квебра́хавым квебра́хавай квебра́хавым квебра́хавых

Крыніцы: piskunou2012.

кве́ліць

‘дражніць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кве́лю кве́лім
2-я ас. кве́ліш кве́ліце
3-я ас. кве́ліць кве́ляць
Прошлы час
м. кве́ліў кве́лілі
ж. кве́ліла
н. кве́ліла
Загадны лад
2-я ас. кве́ль кве́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кве́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

кверуля́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кверуля́нт кверуля́нты
Р. кверуля́нта кверуля́нтаў
Д. кверуля́нту кверуля́нтам
В. кверуля́нта кверуля́нтаў
Т. кверуля́нтам кверуля́нтамі
М. кверуля́нце кверуля́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

кверуля́нцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кверуля́нцтва
Р. кверуля́нцтва
Д. кверуля́нцтву
В. кверуля́нцтва
Т. кверуля́нцтвам
М. кверуля́нцтве

Крыніцы: piskunou2012.