кве́ліць
‘дражніць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кве́лю | кве́лім | |
| кве́ліш | кве́ліце | |
| кве́ліць | кве́ляць | |
| Прошлы час | ||
| кве́ліў | кве́лілі | |
| кве́ліла | ||
| кве́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| кве́ль | кве́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кве́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)