Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

я́сельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́сельны я́сельная я́сельнае я́сельныя
Р. я́сельнага я́сельнай
я́сельнае
я́сельнага я́сельных
Д. я́сельнаму я́сельнай я́сельнаму я́сельным
В. я́сельны (неадуш.)
я́сельнага (адуш.)
я́сельную я́сельнае я́сельныя (неадуш.)
я́сельных (адуш.)
Т. я́сельным я́сельнай
я́сельнаю
я́сельным я́сельнымі
М. я́сельным я́сельнай я́сельным я́сельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ясенаві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ясенаві́ца
Р. Ясенаві́цы
Д. Ясенаві́цы
В. Ясенаві́цу
Т. Ясенаві́цай
Ясенаві́цаю
М. Ясенаві́цы

я́сеневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́сеневы я́сеневая я́сеневае я́сеневыя
Р. я́сеневага я́сеневай
я́сеневае
я́сеневага я́сеневых
Д. я́сеневаму я́сеневай я́сеневаму я́сеневым
В. я́сеневы (неадуш.) я́сеневую я́сеневае я́сеневыя (неадуш.)
Т. я́сеневым я́сеневай
я́сеневаю
я́сеневым я́сеневымі
М. я́сеневым я́сеневай я́сеневым я́сеневых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Ясе́нія

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ясе́нія Ясе́ніі
Р. Ясе́ніі Ясе́ній
Д. Ясе́ніі Ясе́ніям
В. Ясе́нію Ясе́ній
Т. Ясе́ніяй
Ясе́ніяю
Ясе́ніямі
М. Ясе́ніі Ясе́ніях

Я́сенка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Я́сенка
Р. Я́сенкі
Д. Я́сенцы
В. Я́сенку
Т. Я́сенкай
Я́сенкаю
М. Я́сенцы

Я́сенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Я́сенкі
Р. Я́сенак
Я́сенкаў
Д. Я́сенкам
В. Я́сенкі
Т. Я́сенкамі
М. Я́сенках

я́сеннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́сеннік я́сеннікі
Р. я́сенніку я́сеннікаў
Д. я́сенніку я́сеннікам
В. я́сеннік я́сеннікі
Т. я́сеннікам я́сеннікамі
М. я́сенніку я́сенніках

Крыніцы: piskunou2012.

я́сенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́сенскі я́сенская я́сенскае я́сенскія
Р. я́сенскага я́сенскай
я́сенскае
я́сенскага я́сенскіх
Д. я́сенскаму я́сенскай я́сенскаму я́сенскім
В. я́сенскі (неадуш.)
я́сенскага (адуш.)
я́сенскую я́сенскае я́сенскія (неадуш.)
я́сенскіх (адуш.)
Т. я́сенскім я́сенскай
я́сенскаю
я́сенскім я́сенскімі
М. я́сенскім я́сенскай я́сенскім я́сенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Я́сенцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Я́сенцы
Р. Я́сенцаў
Д. Я́сенцам
В. Я́сенцы
Т. Я́сенцамі
М. Я́сенцах

я́сень

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. я́сень
Р. я́сеню
Д. я́сеню
В. я́сень
Т. я́сенем
М. я́сені

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.