Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ясно́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

я́сны

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Я́сны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

я́сным-я́сна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
я́сным-я́сна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

ясню́сенька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ясню́сенька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

ясню́сенькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ясню́сенькі	ясню́сенькая	ясню́сенькае	ясню́сенькія
Р.	ясню́сенькага	ясню́сенькай ясню́сенькае	ясню́сенькага	ясню́сенькіх
Д.	ясню́сенькаму	ясню́сенькай	ясню́сенькаму	ясню́сенькім
В.	ясню́сенькі (неадуш.) ясню́сенькага (адуш.)	ясню́сенькую	ясню́сенькае	ясню́сенькія (неадуш.) ясню́сенькіх (адуш.)
Т.	ясню́сенькім	ясню́сенькай ясню́сенькаю	ясню́сенькім	ясню́сенькімі
М.	ясню́сенькім	ясню́сенькай	ясню́сенькім	ясню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

ясню́тка

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ясню́тка	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

ясню́ткі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ясню́ткі	ясню́ткая	ясню́ткае	ясню́ткія
Р.	ясню́ткага	ясню́ткай ясню́ткае	ясню́ткага	ясню́ткіх
Д.	ясню́ткаму	ясню́ткай	ясню́ткаму	ясню́ткім
В.	ясню́ткі (неадуш.) ясню́ткага (адуш.)	ясню́ткую	ясню́ткае	ясню́ткія (неадуш.) ясню́ткіх (адуш.)
Т.	ясню́ткім	ясню́ткай ясню́ткаю	ясню́ткім	ясню́ткімі
М.	ясню́ткім	ясню́ткай	ясню́ткім	ясню́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

я́страб

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Я́страбель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum