Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

язвава-флегманозны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язвава-флегманозны язвава-флегманозная язвава-флегманознае язвава-флегманозныя
Р. язвава-флегманознага язвава-флегманознай
язвава-флегманознае		 язвава-флегманознага язвава-флегманозных
Д. язвава-флегманознаму язвава-флегманознай язвава-флегманознаму язвава-флегманозным
В. язвава-флегманозны
язвава-флегманознага		 язвава-флегманозную язвава-флегманознае язвава-флегманозныя
Т. язвава-флегманозным язвава-флегманознай
язвава-флегманознаю		 язвава-флегманозным язвава-флегманознымі
М. язвава-флегманозным язвава-флегманознай язвава-флегманозным язвава-флегманозных

я́звавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́звавы я́звавая я́звавае я́звавыя
Р. я́звавага я́звавай
я́звавае		 я́звавага я́звавых
Д. я́зваваму я́звавай я́зваваму я́звавым
В. я́звавы (неадуш.)
я́звавага (адуш.)		 я́звавую я́звавае я́звавыя (неадуш.)
я́звавых (адуш.)
Т. я́звавым я́звавай
я́зваваю		 я́звавым я́звавымі
М. я́звавым я́звавай я́звавым я́звавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

язваўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язваўтвара́льны язваўтвара́льная язваўтвара́льнае язваўтвара́льныя
Р. язваўтвара́льнага язваўтвара́льнай
язваўтвара́льнае		 язваўтвара́льнага язваўтвара́льных
Д. язваўтвара́льнаму язваўтвара́льнай язваўтвара́льнаму язваўтвара́льным
В. язваўтвара́льны (неадуш.)
язваўтвара́льнага (адуш.)		 язваўтвара́льную язваўтвара́льнае язваўтвара́льныя (неадуш.)
язваўтвара́льных (адуш.)
Т. язваўтвара́льным язваўтвара́льнай
язваўтвара́льнаю		 язваўтвара́льным язваўтвара́льнымі
М. язваўтвара́льным язваўтвара́льнай язваўтвара́льным язваўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

я́звачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́звачка я́звачкі
Р. я́звачкі я́звачак
Д. я́звачцы я́звачкам
В. я́звачку я́звачкі
Т. я́звачкай
я́звачкаю		 я́звачкамі
М. я́звачцы я́звачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

я́звеннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́звеннік я́звеннікі
Р. я́звенніка я́звеннікаў
Д. я́звенніку я́звеннікам
В. я́звенніка я́звеннікаў
Т. я́звеннікам я́звеннікамі
М. я́звенніку я́звенніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

я́звенніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́звенніца я́звенніцы
Р. я́звенніцы я́звенніц
Д. я́звенніцы я́звенніцам
В. я́звенніцу я́звенніц
Т. я́звенніцай
я́звенніцаю		 я́звенніцамі
М. я́звенніцы я́звенніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Я́звін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Я́звін
Р. Я́звіна
Д. Я́звіну
В. Я́звін
Т. Я́звінам
М. Я́звіне

я́звіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́звіна я́звіны
Р. я́звіны я́звін
Д. я́звіне я́звінам
В. я́звіну я́звіны
Т. я́звінай
я́звінаю		 я́звінамі
М. я́звіне я́звінах

Крыніцы: piskunou2012.

Я́звіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Я́звіна
Р. Я́звіна
Д. Я́звіну
В. Я́звіна
Т. Я́звінам
М. Я́звіне

Я́звінкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Я́звінкі
Р. Я́звінак
Я́звінкаў
Д. Я́звінкам
В. Я́звінкі
Т. Я́звінкамі
М. Я́звінках