Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

яду́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яду́н едуны́
Р. едуна́ едуно́ў
Д. едуну́ едуна́м
В. едуна́ едуно́ў
Т. едуно́м едуна́мі
М. едуне́ едуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Яду́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яду́ці
Р. Яду́ць
Яду́цяў
Д. Яду́цям
В. Яду́ці
Т. Яду́цямі
М. Яду́цях

яду́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яду́чы яду́чая яду́чае яду́чыя
Р. яду́чага яду́чай
яду́чае		 яду́чага яду́чых
Д. яду́чаму яду́чай яду́чаму яду́чым
В. яду́чы (неадуш.)
яду́чага (адуш.)		 яду́чую яду́чае яду́чыя (неадуш.)
яду́чых (адуш.)
Т. яду́чым яду́чай
яду́чаю		 яду́чым яду́чымі
М. яду́чым яду́чай яду́чым яду́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

яду́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яду́чы яду́чая яду́чае яду́чыя
Р. яду́чага яду́чай
яду́чае		 яду́чага яду́чых
Д. яду́чаму яду́чай яду́чаму яду́чым
В. яду́чы (неадуш.)
яду́чага (адуш.)		 яду́чую яду́чае яду́чыя (неадуш.)
яду́чых (адуш.)
Т. яду́чым яду́чай
яду́чаю		 яду́чым яду́чымі
М. яду́чым яду́чай яду́чым яду́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ядэ́леўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ядэ́леўцы
Р. Ядэ́леўцаў
Д. Ядэ́леўцам
В. Ядэ́леўцы
Т. Ядэ́леўцамі
М. Ядэ́леўцах

яе́

займеннік, прыналежны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012.

яе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яе́чка яе́чкі
Р. яе́чка яе́чак
Д. яе́чку яе́чкам
В. яе́чка яе́чкі
Т. яе́чкам яе́чкамі
М. яе́чку яе́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Яе́чкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яе́чкавічы
Р. Яе́чкавіч
Яе́чкавічаў
Д. Яе́чкавічам
В. Яе́чкавічы
Т. Яе́чкавічамі
М. Яе́чкавічах

яе́чна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яе́чна-мясны́ яе́чна-мясна́я яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я
Р. яе́чна-мясно́га яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́е		 яе́чна-мясно́га яе́чна-мясны́х
Д. яе́чна-мясно́му яе́чна-мясно́й яе́чна-мясно́му яе́чна-мясны́м
В. яе́чна-мясны́ (неадуш.)
яе́чна-мясно́га (адуш.)		 яе́чна-мясну́ю яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я (неадуш.)
яе́чна-мясны́х (адуш.)
Т. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́ю		 яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́мі
М. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

яе́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яе́чнік яе́чнікі
Р. яе́чніка яе́чнікаў
Д. яе́чніку яе́чнікам
В. яе́чнік яе́чнікі
Т. яе́чнікам яе́чнікамі
М. яе́чніку яе́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.