ядаві́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ядаві́ты |
ядаві́тая |
ядаві́тае |
ядаві́тыя |
| Р. |
ядаві́тага |
ядаві́тай ядаві́тае |
ядаві́тага |
ядаві́тых |
| Д. |
ядаві́таму |
ядаві́тай |
ядаві́таму |
ядаві́тым |
| В. |
ядаві́ты (неадуш.) ядаві́тага (адуш.) |
ядаві́тую |
ядаві́тае |
ядаві́тыя (неадуш.) ядаві́тых (адуш.) |
| Т. |
ядаві́тым |
ядаві́тай ядаві́таю |
ядаві́тым |
ядаві́тымі |
| М. |
ядаві́тым |
ядаві́тай |
ядаві́тым |
ядаві́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ядазу́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ядазу́б |
ядазу́бы |
| Р. |
ядазу́ба |
ядазу́баў |
| Д. |
ядазу́бу |
ядазу́бам |
| В. |
ядазу́ба |
ядазу́баў |
| Т. |
ядазу́бам |
ядазу́бамі |
| М. |
ядазу́бе |
ядазу́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
яда́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
яда́к |
едакі́ |
| Р. |
едака́ |
едако́ў |
| Д. |
едаку́ |
едака́м |
| В. |
едака́ |
едако́ў |
| Т. |
едако́м |
едака́мі |
| М. |
едаку́ |
едака́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
яда́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
яда́льня |
яда́льні |
| Р. |
яда́льні |
яда́лень яда́льняў |
| Д. |
яда́льні |
яда́льням |
| В. |
яда́льню |
яда́льні |
| Т. |
яда́льняй яда́льняю |
яда́льнямі |
| М. |
яда́льні |
яда́льнях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
ядано́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ядано́сны |
ядано́сная |
ядано́снае |
ядано́сныя |
| Р. |
ядано́снага |
ядано́снай ядано́снае |
ядано́снага |
ядано́сных |
| Д. |
ядано́снаму |
ядано́снай |
ядано́снаму |
ядано́сным |
| В. |
ядано́сны (неадуш.) ядано́снага (адуш.) |
ядано́сную |
ядано́снае |
ядано́сныя (неадуш.) ядано́сных (адуш.) |
| Т. |
ядано́сным |
ядано́снай ядано́снаю |
ядано́сным |
ядано́снымі |
| М. |
ядано́сным |
ядано́снай |
ядано́сным |
ядано́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Яда́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Яда́нцы |
| Р. |
Яда́нцаў |
| Д. |
Яда́нцам |
| В. |
Яда́нцы |
| Т. |
Яда́нцамі |
| М. |
Яда́нцах |
ядахіміка́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ядахіміка́т |
ядахіміка́ты |
| Р. |
ядахіміка́ту |
ядахіміка́таў |
| Д. |
ядахіміка́ту |
ядахіміка́там |
| В. |
ядахіміка́т |
ядахіміка́ты |
| Т. |
ядахіміка́там |
ядахіміка́тамі |
| М. |
ядахіміка́це |
ядахіміка́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ядахіміка́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ядахіміка́тны |
ядахіміка́тная |
ядахіміка́тнае |
ядахіміка́тныя |
| Р. |
ядахіміка́тнага |
ядахіміка́тнай ядахіміка́тнае |
ядахіміка́тнага |
ядахіміка́тных |
| Д. |
ядахіміка́тнаму |
ядахіміка́тнай |
ядахіміка́тнаму |
ядахіміка́тным |
| В. |
ядахіміка́тны (неадуш.) ядахіміка́тнага (адуш.) |
ядахіміка́тную |
ядахіміка́тнае |
ядахіміка́тныя (неадуш.) ядахіміка́тных (адуш.) |
| Т. |
ядахіміка́тным |
ядахіміка́тнай ядахіміка́тнаю |
ядахіміка́тным |
ядахіміка́тнымі |
| М. |
ядахіміка́тным |
ядахіміка́тнай |
ядахіміка́тным |
ядахіміка́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ядва́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ядва́б |
| Р. |
ядва́бу |
| Д. |
ядва́бу |
| В. |
ядва́б |
| Т. |
ядва́бам |
| М. |
ядва́бе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ядва́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ядва́бнік |
ядва́бнікі |
| Р. |
ядва́бніка |
ядва́бнікаў |
| Д. |
ядва́бніку |
ядва́бнікам |
| В. |
ядва́бніка |
ядва́бнікаў |
| Т. |
ядва́бнікам |
ядва́бнікамі |
| М. |
ядва́бніку |
ядва́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.