Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

язме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. язме́н
Р. язме́ну
Д. язме́ну
В. язме́н
Т. язме́нам
М. язме́не

Крыніцы: piskunou2012.

язме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язме́нны язме́нная язме́ннае язме́нныя
Р. язме́ннага язме́ннай
язме́ннае		 язме́ннага язме́нных
Д. язме́ннаму язме́ннай язме́ннаму язме́нным
В. язме́нны (неадуш.)
язме́ннага (адуш.)		 язме́нную язме́ннае язме́нныя (неадуш.)
язме́нных (адуш.)
Т. язме́нным язме́ннай
язме́ннаю		 язме́нным язме́ннымі
М. язме́нным язме́ннай язме́нным язме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

язмі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. язмі́н
Р. язмі́ну
Д. язмі́ну
В. язмі́н
Т. язмі́нам
М. язмі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

язмі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язмі́навы язмі́навая язмі́навае язмі́навыя
Р. язмі́навага язмі́навай
язмі́навае		 язмі́навага язмі́навых
Д. язмі́наваму язмі́навай язмі́наваму язмі́навым
В. язмі́навы (неадуш.)
язмі́навага (адуш.)		 язмі́навую язмі́навае язмі́навыя (неадуш.)
язмі́навых (адуш.)
Т. язмі́навым язмі́навай
язмі́наваю		 язмі́навым язмі́навымі
М. язмі́навым язмі́навай язмі́навым язмі́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Я́зна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Я́зна
Р. Я́зна
Д. Я́зну
В. Я́зна
Т. Я́знам
М. Я́зне

я́зненскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́зненскі я́зненская я́зненскае я́зненскія
Р. я́зненскага я́зненскай
я́зненскае		 я́зненскага я́зненскіх
Д. я́зненскаму я́зненскай я́зненскаму я́зненскім
В. я́зненскі (неадуш.)
я́зненскага (адуш.)		 я́зненскую я́зненскае я́зненскія (неадуш.)
я́зненскіх (адуш.)
Т. я́зненскім я́зненскай
я́зненскаю		 я́зненскім я́зненскімі
М. я́зненскім я́зненскай я́зненскім я́зненскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Я́зні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Я́зні
Р. Я́зняў
Д. Я́зням
В. Я́зні
Т. Я́знямі
М. Я́знях

язо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язо́вы язо́вая язо́вае язо́выя
Р. язо́вага язо́вай
язо́вае		 язо́вага язо́вых
Д. язо́ваму язо́вай язо́ваму язо́вым
В. язо́вы (неадуш.)
язо́вага (адуш.)		 язо́вую язо́вае язо́выя (неадуш.)
язо́вых (адуш.)
Т. язо́вым язо́вай
язо́ваю		 язо́вым язо́вымі
М. язо́вым язо́вай язо́вым язо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Язо́ўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Язо́ўкі
Р. Язо́вак
Язо́ўкаў
Д. Язо́ўкам
В. Язо́ўкі
Т. Язо́ўкамі
М. Язо́ўках

язы́к

‘палонны’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. язы́к языкі́
Р. языка́ языко́ў
Д. языку́ языка́м
В. языка́ языко́ў
Т. языко́м языка́мі
М. языку́ языка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.