Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

юрфа́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. юрфа́к
Р. юрфа́ка
Д. юрфа́ку
В. юрфа́к
Т. юрфа́кам
М. юрфа́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

юрфа́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрфа́каўскі юрфа́каўская юрфа́каўскае юрфа́каўскія
Р. юрфа́каўскага юрфа́каўскай
юрфа́каўскае		 юрфа́каўскага юрфа́каўскіх
Д. юрфа́каўскаму юрфа́каўскай юрфа́каўскаму юрфа́каўскім
В. юрфа́каўскі (неадуш.)
юрфа́каўскага (адуш.)		 юрфа́каўскую юрфа́каўскае юрфа́каўскія (неадуш.)
юрфа́каўскіх (адуш.)
Т. юрфа́каўскім юрфа́каўскай
юрфа́каўскаю		 юрфа́каўскім юрфа́каўскімі
М. юрфа́каўскім юрфа́каўскай юрфа́каўскім юрфа́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ю́рцава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ю́рцава
Р. Ю́рцава
Д. Ю́рцаву
В. Ю́рцава
Т. Ю́рцавам
М. Ю́рцаве

Юрчо́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юрчо́нкі
Р. Юрчо́нак
Юрчо́нкаў
Д. Юрчо́нкам
В. Юрчо́нкі
Т. Юрчо́нкамі
М. Юрчо́нках

Юрчу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юрчу́ны
Р. Юрчу́н
Юрчу́наў
Д. Юрчу́нам
В. Юрчу́ны
Т. Юрчу́намі
М. Юрчу́нах

Юрша́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юрша́ны
Р. Юрша́н
Юрша́наў
Д. Юрша́нам
В. Юрша́ны
Т. Юрша́намі
М. Юрша́нах

Ю́ршы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ю́ршы
Р. Ю́ршаў
Д. Ю́ршам
В. Ю́ршы
Т. Ю́ршамі
М. Ю́ршах

юрыдыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. юрыдыза́цыя
Р. юрыдыза́цыі
Д. юрыдыза́цыі
В. юрыдыза́цыю
Т. юрыдыза́цыяй
юрыдыза́цыяю
М. юрыдыза́цыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юрыды́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
юрыды́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

юрыды́чна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-гістары́чны юрыды́чна-гістары́чная юрыды́чна-гістары́чнае юрыды́чна-гістары́чныя
Р. юрыды́чна-гістары́чнага юрыды́чна-гістары́чнай
юрыды́чна-гістары́чнае		 юрыды́чна-гістары́чнага юрыды́чна-гістары́чных
Д. юрыды́чна-гістары́чнаму юрыды́чна-гістары́чнай юрыды́чна-гістары́чнаму юрыды́чна-гістары́чным
В. юрыды́чна-гістары́чны (неадуш.)
юрыды́чна-гістары́чнага (адуш.)		 юрыды́чна-гістары́чную юрыды́чна-гістары́чнае юрыды́чна-гістары́чныя (неадуш.)
юрыды́чна-гістары́чных (адуш.)
Т. юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнай
юрыды́чна-гістары́чнаю		 юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнымі
М. юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнай юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.