Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

сапрафі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапрафі́тны сапрафі́тная сапрафі́тнае сапрафі́тныя
Р. сапрафі́тнага сапрафі́тнай
сапрафі́тнае
сапрафі́тнага сапрафі́тных
Д. сапрафі́тнаму сапрафі́тнай сапрафі́тнаму сапрафі́тным
В. сапрафі́тны (неадуш.)
сапрафі́тнага (адуш.)
сапрафі́тную сапрафі́тнае сапрафі́тныя (неадуш.)
сапрафі́тных (адуш.)
Т. сапрафі́тным сапрафі́тнай
сапрафі́тнаю
сапрафі́тным сапрафі́тнымі
М. сапрафі́тным сапрафі́тнай сапрафі́тным сапрафі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сапрафіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сапрафіты́зм
Р. сапрафіты́зму
Д. сапрафіты́зму
В. сапрафіты́зм
Т. сапрафіты́змам
М. сапрафіты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

сапро́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сапро́л
Р. сапро́лу
Д. сапро́лу
В. сапро́л
Т. сапро́лам
М. сапро́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Сапро́нчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапро́нчыкі
Р. Сапро́нчыкаў
Д. Сапро́нчыкам
В. Сапро́нчыкі
Т. Сапро́нчыкамі
М. Сапро́нчыках

Сапро́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапро́нькі
Р. Сапро́нек
Сапро́нькаў
Д. Сапро́нькам
В. Сапро́нькі
Т. Сапро́нькамі
М. Сапро́ньках

Сапры́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапры́кі
Р. Сапры́к
Сапры́каў
Д. Сапры́кам
В. Сапры́кі
Т. Сапры́камі
М. Сапры́ках

сапры́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапры́навіцкі сапры́навіцкая сапры́навіцкае сапры́навіцкія
Р. сапры́навіцкага сапры́навіцкай
сапры́навіцкае
сапры́навіцкага сапры́навіцкіх
Д. сапры́навіцкаму сапры́навіцкай сапры́навіцкаму сапры́навіцкім
В. сапры́навіцкі (неадуш.)
сапры́навіцкага (адуш.)
сапры́навіцкую сапры́навіцкае сапры́навіцкія (неадуш.)
сапры́навіцкіх (адуш.)
Т. сапры́навіцкім сапры́навіцкай
сапры́навіцкаю
сапры́навіцкім сапры́навіцкімі
М. сапры́навіцкім сапры́навіцкай сапры́навіцкім сапры́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сапры́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сапры́навічы
Р. Сапры́навіч
Сапры́навічаў
Д. Сапры́навічам
В. Сапры́навічы
Т. Сапры́навічамі
М. Сапры́навічах

сапрэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапрэ́лы сапрэ́лая сапрэ́лае сапрэ́лыя
Р. сапрэ́лага сапрэ́лай
сапрэ́лае
сапрэ́лага сапрэ́лых
Д. сапрэ́ламу сапрэ́лай сапрэ́ламу сапрэ́лым
В. сапрэ́лы (неадуш.)
сапрэ́лага (адуш.)
сапрэ́лую сапрэ́лае сапрэ́лыя (неадуш.)
сапрэ́лых (адуш.)
Т. сапрэ́лым сапрэ́лай
сапрэ́лаю
сапрэ́лым сапрэ́лымі
М. сапрэ́лым сапрэ́лай сапрэ́лым сапрэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сапрэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сапрэ́ю сапрэ́ем
2-я ас. сапрэ́еш сапрэ́еце
3-я ас. сапрэ́е сапрэ́юць
Прошлы час
м. сапрэ́ў сапрэ́лі
ж. сапрэ́ла
н. сапрэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час сапрэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.