недачу́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недачу́ты |
недачу́тая |
недачу́тае |
недачу́тыя |
| Р. |
недачу́тага |
недачу́тай недачу́тае |
недачу́тага |
недачу́тых |
| Д. |
недачу́таму |
недачу́тай |
недачу́таму |
недачу́тым |
| В. |
недачу́ты (неадуш.) недачу́тага (адуш.) |
недачу́тую |
недачу́тае |
недачу́тыя (неадуш.) недачу́тых (адуш.) |
| Т. |
недачу́тым |
недачу́тай недачу́таю |
недачу́тым |
недачу́тымі |
| М. |
недачу́тым |
недачу́тай |
недачу́тым |
недачу́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
недачу́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недачу́ты |
недачу́тая |
недачу́тае |
недачу́тыя |
| Р. |
недачу́тага |
недачу́тай недачу́тае |
недачу́тага |
недачу́тых |
| Д. |
недачу́таму |
недачу́тай |
недачу́таму |
недачу́тым |
| В. |
недачу́ты (неадуш.) недачу́тага (адуш.) |
недачу́тую |
недачу́тае |
недачу́тыя (неадуш.) недачу́тых (адуш.) |
| Т. |
недачу́тым |
недачу́тай недачу́таю |
недачу́тым |
недачу́тымі |
| М. |
недачу́тым |
недачу́тай |
недачу́тым |
недачу́тых |
Кароткая форма: недачу́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
недачу́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недачу́цце |
| Р. |
недачу́цця |
| Д. |
недачу́ццю |
| В. |
недачу́цце |
| Т. |
недачу́ццем |
| М. |
недачу́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
недачу́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
недачу́ю |
недачу́ем |
| 2-я ас. |
недачу́еш |
недачу́еце |
| 3-я ас. |
недачу́е |
недачу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
недачу́ў |
недачу́лі |
| ж. |
недачу́ла |
| н. |
недачу́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
недачу́й |
недачу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
недачу́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
недачы́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недачы́ненасць |
| Р. |
недачы́ненасці |
| Д. |
недачы́ненасці |
| В. |
недачы́ненасць |
| Т. |
недачы́ненасцю |
| М. |
недачы́ненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
недачыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недачыне́нне |
| Р. |
недачыне́ння |
| Д. |
недачыне́нню |
| В. |
недачыне́нне |
| Т. |
недачыне́ннем |
| М. |
недачыне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
недачы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недачы́нены |
недачы́неная |
недачы́ненае |
недачы́неныя |
| Р. |
недачы́ненага |
недачы́ненай недачы́ненае |
недачы́ненага |
недачы́неных |
| Д. |
недачы́ненаму |
недачы́ненай |
недачы́ненаму |
недачы́неным |
| В. |
недачы́нены (неадуш.) недачы́ненага (адуш.) |
недачы́неную |
недачы́ненае |
недачы́неныя (неадуш.) недачы́неных (адуш.) |
| Т. |
недачы́неным |
недачы́ненай недачы́ненаю |
недачы́неным |
недачы́ненымі |
| М. |
недачы́неным |
недачы́ненай |
недачы́неным |
недачы́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.