гарэ́знічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гарэ́знічаю |
гарэ́знічаем |
2-я ас. |
гарэ́знічаеш |
гарэ́знічаеце |
3-я ас. |
гарэ́знічае |
гарэ́знічаюць |
Прошлы час |
м. |
гарэ́знічаў |
гарэ́знічалі |
ж. |
гарэ́знічала |
н. |
гарэ́знічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
гарэ́знічай |
гарэ́знічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гарэ́знічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарэ́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарэ́зны |
гарэ́зная |
гарэ́знае |
гарэ́зныя |
Р. |
гарэ́знага |
гарэ́знай гарэ́знае |
гарэ́знага |
гарэ́зных |
Д. |
гарэ́знаму |
гарэ́знай |
гарэ́знаму |
гарэ́зным |
В. |
гарэ́зны (неадуш.) гарэ́знага (адуш.) |
гарэ́зную |
гарэ́знае |
гарэ́зныя (неадуш.) гарэ́зных (адуш.) |
Т. |
гарэ́зным |
гарэ́знай гарэ́знаю |
гарэ́зным |
гарэ́знымі |
М. |
гарэ́зным |
гарэ́знай |
гарэ́зным |
гарэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
гарэ́лае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
гарэ́лае |
Р. |
гарэ́лага |
Д. |
гарэ́ламу |
В. |
гарэ́лае |
Т. |
гарэ́лым |
М. |
гарэ́лым |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Гарэ́лае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Гарэ́лае |
Р. |
Гарэ́лага |
Д. |
Гарэ́ламу |
В. |
Гарэ́лае |
Т. |
Гарэ́лым |
М. |
Гарэ́лым |
гарэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гарэ́ласць |
Р. |
гарэ́ласці |
Д. |
гарэ́ласці |
В. |
гарэ́ласць |
Т. |
гарэ́ласцю |
М. |
гарэ́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарэ́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарэ́лачка |
гарэ́лачкі |
Р. |
гарэ́лачкі |
гарэ́лачак |
Д. |
гарэ́лачцы |
гарэ́лачкам |
В. |
гарэ́лачку |
гарэ́лачкі |
Т. |
гарэ́лачкай гарэ́лачкаю |
гарэ́лачкамі |
М. |
гарэ́лачцы |
гарэ́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гарэ́лачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарэ́лачнік |
гарэ́лачнікі |
Р. |
гарэ́лачніка |
гарэ́лачнікаў |
Д. |
гарэ́лачніку |
гарэ́лачнікам |
В. |
гарэ́лачніка |
гарэ́лачнікаў |
Т. |
гарэ́лачнікам |
гарэ́лачнікамі |
М. |
гарэ́лачніку |
гарэ́лачніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гарэ́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарэ́лачны |
гарэ́лачная |
гарэ́лачнае |
гарэ́лачныя |
Р. |
гарэ́лачнага |
гарэ́лачнай гарэ́лачнае |
гарэ́лачнага |
гарэ́лачных |
Д. |
гарэ́лачнаму |
гарэ́лачнай |
гарэ́лачнаму |
гарэ́лачным |
В. |
гарэ́лачны (неадуш.) гарэ́лачнага (адуш.) |
гарэ́лачную |
гарэ́лачнае |
гарэ́лачныя (неадуш.) гарэ́лачных (адуш.) |
Т. |
гарэ́лачным |
гарэ́лачнай гарэ́лачнаю |
гарэ́лачным |
гарэ́лачнымі |
М. |
гарэ́лачным |
гарэ́лачнай |
гарэ́лачным |
гарэ́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарэ́лец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гарэ́лец |
Р. |
Гарэ́льца |
Д. |
Гарэ́льцу |
В. |
Гарэ́лец |
Т. |
Гарэ́льцам |
М. |
Гарэ́льцы |