праку́днічаць
‘сваволіць, гарэзнічаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праку́днічаю |
праку́днічаем |
| 2-я ас. |
праку́днічаеш |
праку́днічаеце |
| 3-я ас. |
праку́днічае |
праку́днічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
праку́днічаў |
праку́днічалі |
| ж. |
праку́днічала |
| н. |
праку́днічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праку́днічай |
праку́днічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праку́днічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праку́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праку́дства |
праку́дствы |
| Р. |
праку́дства |
праку́дстваў |
| Д. |
праку́дству |
праку́дствам |
| В. |
праку́дства |
праку́дствы |
| Т. |
праку́дствам |
праку́дствамі |
| М. |
праку́дстве |
праку́дствах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Праку́ды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Праку́ды |
| Р. |
Праку́д Праку́даў |
| Д. |
Праку́дам |
| В. |
Праку́ды |
| Т. |
Праку́дамі |
| М. |
Праку́дах |
пракукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракукава́ны |
пракукава́ная |
пракукава́нае |
пракукава́ныя |
| Р. |
пракукава́нага |
пракукава́най пракукава́нае |
пракукава́нага |
пракукава́ных |
| Д. |
пракукава́наму |
пракукава́най |
пракукава́наму |
пракукава́ным |
| В. |
пракукава́ны (неадуш.) пракукава́нага (адуш.) |
пракукава́ную |
пракукава́нае |
пракукава́ныя (неадуш.) пракукава́ных (адуш.) |
| Т. |
пракукава́ным |
пракукава́най пракукава́наю |
пракукава́ным |
пракукава́нымі |
| М. |
пракукава́ным |
пракукава́най |
пракукава́ным |
пракукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракукава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракуку́ю |
пракуку́ем |
| 2-я ас. |
пракуку́еш |
пракуку́еце |
| 3-я ас. |
пракуку́е |
пракуку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пракукава́ў |
пракукава́лі |
| ж. |
пракукава́ла |
| н. |
пракукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракуку́й |
пракуку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракукава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пракукарэ́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракукарэ́каю |
пракукарэ́каем |
| 2-я ас. |
пракукарэ́каеш |
пракукарэ́каеце |
| 3-я ас. |
пракукарэ́кае |
пракукарэ́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
пракукарэ́каў |
пракукарэ́калі |
| ж. |
пракукарэ́кала |
| н. |
пракукарэ́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракукарэ́кай |
пракукарэ́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракукарэ́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пракулдыя́чыць
‘невыразна прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення (поп кулдыячыў, як індык)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракулдыя́чу |
пракулдыя́чым |
| 2-я ас. |
пракулдыя́чыш |
пракулдыя́чыце |
| 3-я ас. |
пракулдыя́чыць |
пракулдыя́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
пракулдыя́чыў |
пракулдыя́чылі |
| ж. |
пракулдыя́чыла |
| н. |
пракулдыя́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракулдыя́ч |
пракулдыя́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракулдыя́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракульга́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракульга́ю |
пракульга́ем |
| 2-я ас. |
пракульга́еш |
пракульга́еце |
| 3-я ас. |
пракульга́е |
пракульга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пракульга́ў |
пракульга́лі |
| ж. |
пракульга́ла |
| н. |
пракульга́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракульга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.