праку́днічаць
‘сваволіць, гарэзнічаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| праку́днічаю | праку́днічаем | |
| праку́днічаеш | праку́днічаеце | |
| праку́днічае | праку́днічаюць | |
| Прошлы час | ||
| праку́днічаў | праку́днічалі | |
| праку́днічала | ||
| праку́днічала | ||
| Загадны лад | ||
| праку́днічай | праку́днічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| праку́днічаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)