Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сілабі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілабі́чны сілабі́чная сілабі́чнае сілабі́чныя
Р. сілабі́чнага сілабі́чнай
сілабі́чнае		 сілабі́чнага сілабі́чных
Д. сілабі́чнаму сілабі́чнай сілабі́чнаму сілабі́чным
В. сілабі́чны (неадуш.)
сілабі́чнага (адуш.)		 сілабі́чную сілабі́чнае сілабі́чныя (неадуш.)
сілабі́чных (адуш.)
Т. сілабі́чным сілабі́чнай
сілабі́чнаю		 сілабі́чным сілабі́чнымі
М. сілабі́чным сілабі́чнай сілабі́чным сілабі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сі́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сі́лава
Р. Сі́лава
Д. Сі́лаву
В. Сі́лава
Т. Сі́лавам
М. Сі́лаве

сілава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сілава́нне
Р. сілава́ння
Д. сілава́нню
В. сілава́нне
Т. сілава́ннем
М. сілава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

сілава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сілу́юся сілу́емся
2-я ас. сілу́ешся сілу́ецеся
3-я ас. сілу́ецца сілу́юцца
Прошлы час
м. сілава́ўся сілава́ліся
ж. сілава́лася
н. сілава́лася
Загадны лад
2-я ас. сілу́йся сілу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сілу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

сілава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сілу́ю сілу́ем
2-я ас. сілу́еш сілу́еце
3-я ас. сілу́е сілу́юць
Прошлы час
м. сілава́ў сілава́лі
ж. сілава́ла
н. сілава́ла
Загадны лад
2-я ас. сілу́й сілу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сілу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

сілаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілаві́к сілавікі́
Р. сілавіка́ сілавіко́ў
Д. сілавіку́ сілавіка́м
В. сілавіка́ сілавіко́ў
Т. сілавіко́м сілавіка́мі
М. сілавіку́ сілавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сілавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілавы́ сілава́я сілаво́е сілавы́я
Р. сілаво́га сілаво́й
сілаво́е		 сілаво́га сілавы́х
Д. сілаво́му сілаво́й сілаво́му сілавы́м
В. сілавы́ (неадуш.)
сілаво́га (адуш.)		 сілаву́ю сілаво́е сілавы́я (неадуш.)
сілавы́х (адуш.)
Т. сілавы́м сілаво́й
сілаво́ю		 сілавы́м сілавы́мі
М. сілавы́м сілаво́й сілавы́м сілавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілагі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілагі́зм сілагі́змы
Р. сілагі́зма сілагі́змаў
Д. сілагі́зму сілагі́змам
В. сілагі́зм сілагі́змы
Т. сілагі́змам сілагі́змамі
М. сілагі́зме сілагі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілагі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сілагі́стыка
Р. сілагі́стыкі
Д. сілагі́стыцы
В. сілагі́стыку
Т. сілагі́стыкай
сілагі́стыкаю
М. сілагі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сілагісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілагісты́чны сілагісты́чная сілагісты́чнае сілагісты́чныя
Р. сілагісты́чнага сілагісты́чнай
сілагісты́чнае		 сілагісты́чнага сілагісты́чных
Д. сілагісты́чнаму сілагісты́чнай сілагісты́чнаму сілагісты́чным
В. сілагісты́чны (неадуш.)
сілагісты́чнага (адуш.)		 сілагісты́чную сілагісты́чнае сілагісты́чныя (неадуш.)
сілагісты́чных (адуш.)
Т. сілагісты́чным сілагісты́чнай
сілагісты́чнаю		 сілагісты́чным сілагісты́чнымі
М. сілагісты́чным сілагісты́чнай сілагісты́чным сілагісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.