Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спадо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спадо́бны спадо́бная спадо́бнае спадо́бныя
Р. спадо́бнага спадо́бнай
спадо́бнае		 спадо́бнага спадо́бных
Д. спадо́бнаму спадо́бнай спадо́бнаму спадо́бным
В. спадо́бны (неадуш.)
спадо́бнага (адуш.)		 спадо́бную спадо́бнае спадо́бныя (неадуш.)
спадо́бных (адуш.)
Т. спадо́бным спадо́бнай
спадо́бнаю		 спадо́бным спадо́бнымі
М. спадо́бным спадо́бнай спадо́бным спадо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

спадру́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
спадру́чна спадру́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спадру́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спадру́чнік спадру́чнікі
Р. спадру́чніка спадру́чнікаў
Д. спадру́чніку спадру́чнікам
В. спадру́чніка спадру́чнікаў
Т. спадру́чнікам спадру́чнікамі
М. спадру́чніку спадру́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

спадру́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спадру́чніца спадру́чніцы
Р. спадру́чніцы спадру́чніц
Д. спадру́чніцы спадру́чніцам
В. спадру́чніцу спадру́чніц
Т. спадру́чніцай
спадру́чніцаю		 спадру́чніцамі
М. спадру́чніцы спадру́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

спадру́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спадру́чны спадру́чная спадру́чнае спадру́чныя
Р. спадру́чнага спадру́чнай
спадру́чнае		 спадру́чнага спадру́чных
Д. спадру́чнаму спадру́чнай спадру́чнаму спадру́чным
В. спадру́чны (неадуш.)
спадру́чнага (адуш.)		 спадру́чную спадру́чнае спадру́чныя (неадуш.)
спадру́чных (адуш.)
Т. спадру́чным спадру́чнай
спадру́чнаю		 спадру́чным спадру́чнымі
М. спадру́чным спадру́чнай спадру́чным спадру́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спадспо́ду

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спадспо́ду - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спаду́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаду́жнік спаду́жнікі
Р. спаду́жніка спаду́жнікаў
Д. спаду́жніку спаду́жнікам
В. спаду́жніка спаду́жнікаў
Т. спаду́жнікам спаду́жнікамі
М. спаду́жніку спаду́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

спадуме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спадуме́н спадуме́ны
Р. спадуме́ну спадуме́наў
Д. спадуме́ну спадуме́нам
В. спадуме́н спадуме́ны
Т. спадуме́нам спадуме́намі
М. спадуме́не спадуме́нах

Крыніцы: piskunou2012.

спаду́млівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спаду́млівасць
Р. спаду́млівасці
Д. спаду́млівасці
В. спаду́млівасць
Т. спаду́млівасцю
М. спаду́млівасці

Крыніцы: piskunou2012.

спаду́млівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спаду́млівы спаду́млівая спаду́млівае спаду́млівыя
Р. спаду́млівага спаду́млівай
спаду́млівае		 спаду́млівага спаду́млівых
Д. спаду́мліваму спаду́млівай спаду́мліваму спаду́млівым
В. спаду́млівы (неадуш.)
спаду́млівага (адуш.)		 спаду́млівую спаду́млівае спаду́млівыя (неадуш.)
спаду́млівых (адуш.)
Т. спаду́млівым спаду́млівай
спаду́мліваю		 спаду́млівым спаду́млівымі
М. спаду́млівым спаду́млівай спаду́млівым спаду́млівых

Крыніцы: piskunou2012.