назу́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
назу́блены |
назу́бленая |
назу́бленае |
назу́бленыя |
| Р. |
назу́бленага |
назу́бленай назу́бленае |
назу́бленага |
назу́бленых |
| Д. |
назу́бленаму |
назу́бленай |
назу́бленаму |
назу́бленым |
| В. |
назу́блены (неадуш.) назу́бленага (адуш.) |
назу́бленую |
назу́бленае |
назу́бленыя (неадуш.) назу́бленых (адуш.) |
| Т. |
назу́бленым |
назу́бленай назу́бленаю |
назу́бленым |
назу́бленымі |
| М. |
назу́бленым |
назу́бленай |
назу́бленым |
назу́бленых |
Кароткая форма: назу́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назу́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
назу́бліванне |
| Р. |
назу́блівання |
| Д. |
назу́бліванню |
| В. |
назу́бліванне |
| Т. |
назу́бліваннем |
| М. |
назу́бліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назу́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
назу́бліваецца |
назу́бліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
назу́бліваўся |
назу́бліваліся |
| ж. |
назу́блівалася |
| н. |
назу́блівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назу́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назу́бліваю |
назу́бліваем |
| 2-я ас. |
назу́бліваеш |
назу́бліваеце |
| 3-я ас. |
назу́блівае |
назу́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
назу́бліваў |
назу́блівалі |
| ж. |
назу́блівала |
| н. |
назу́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
назу́блівай |
назу́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
назу́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назубо́к
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| назубо́к |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назусі́м
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| назусі́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
называ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
называ́льны |
называ́льная |
называ́льнае |
называ́льныя |
| Р. |
называ́льнага |
называ́льнай называ́льнае |
называ́льнага |
называ́льных |
| Д. |
называ́льнаму |
называ́льнай |
называ́льнаму |
называ́льным |
| В. |
называ́льны (неадуш.) называ́льнага (адуш.) |
называ́льную |
называ́льнае |
называ́льныя (неадуш.) называ́льных (адуш.) |
| Т. |
называ́льным |
называ́льнай называ́льнаю |
называ́льным |
называ́льнымі |
| М. |
называ́льным |
называ́льнай |
называ́льным |
называ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
называ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
называ́нне |
| Р. |
называ́ння |
| Д. |
называ́нню |
| В. |
называ́нне |
| Т. |
называ́ннем |
| М. |
называ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.