назу́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
назу́блены |
назу́бленая |
назу́бленае |
назу́бленыя |
Р. |
назу́бленага |
назу́бленай назу́бленае |
назу́бленага |
назу́бленых |
Д. |
назу́бленаму |
назу́бленай |
назу́бленаму |
назу́бленым |
В. |
назу́блены (неадуш.) назу́бленага (адуш.) |
назу́бленую |
назу́бленае |
назу́бленыя (неадуш.) назу́бленых (адуш.) |
Т. |
назу́бленым |
назу́бленай назу́бленаю |
назу́бленым |
назу́бленымі |
М. |
назу́бленым |
назу́бленай |
назу́бленым |
назу́бленых |
Кароткая форма: назу́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назу́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
назу́бліванне |
Р. |
назу́блівання |
Д. |
назу́бліванню |
В. |
назу́бліванне |
Т. |
назу́бліваннем |
М. |
назу́бліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назу́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
назу́бліваецца |
назу́бліваюцца |
Прошлы час |
м. |
назу́бліваўся |
назу́бліваліся |
ж. |
назу́блівалася |
н. |
назу́блівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назу́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
назу́бліваю |
назу́бліваем |
2-я ас. |
назу́бліваеш |
назу́бліваеце |
3-я ас. |
назу́блівае |
назу́бліваюць |
Прошлы час |
м. |
назу́бліваў |
назу́блівалі |
ж. |
назу́блівала |
н. |
назу́блівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
назу́блівай |
назу́блівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
назу́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назубо́к
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
назубо́к |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назусі́м
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
назусі́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
называ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
называ́льны |
называ́льная |
называ́льнае |
называ́льныя |
Р. |
называ́льнага |
называ́льнай называ́льнае |
называ́льнага |
называ́льных |
Д. |
называ́льнаму |
называ́льнай |
называ́льнаму |
называ́льным |
В. |
называ́льны (неадуш.) называ́льнага (адуш.) |
называ́льную |
называ́льнае |
называ́льныя (неадуш.) называ́льных (адуш.) |
Т. |
называ́льным |
называ́льнай называ́льнаю |
называ́льным |
называ́льнымі |
М. |
называ́льным |
называ́льнай |
называ́льным |
называ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
называ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
называ́нне |
Р. |
называ́ння |
Д. |
называ́нню |
В. |
называ́нне |
Т. |
называ́ннем |
М. |
называ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.