Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зверабо́й

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зверабо́й
Р. зверабо́ю
Д. зверабо́ю
В. зверабо́й
Т. зверабо́ем
М. зверабо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

зверабо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зверабо́йны зверабо́йная зверабо́йнае зверабо́йныя
Р. зверабо́йнага зверабо́йнай
зверабо́йнае
зверабо́йнага зверабо́йных
Д. зверабо́йнаму зверабо́йнай зверабо́йнаму зверабо́йным
В. зверабо́йны (неадуш.)
зверабо́йнага (адуш.)
зверабо́йную зверабо́йнае зверабо́йныя (неадуш.)
зверабо́йных (адуш.)
Т. зверабо́йным зверабо́йнай
зверабо́йнаю
зверабо́йным зверабо́йнымі
М. зверабо́йным зверабо́йнай зверабо́йным зверабо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

зверава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зверава́та зверава́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зверава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зверава́тасць
Р. зверава́тасці
Д. зверава́тасці
В. зверава́тасць
Т. зверава́тасцю
М. зверава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зверава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зверава́ты зверава́тая зверава́тае зверава́тыя
Р. зверава́тага зверава́тай
зверава́тае
зверава́тага зверава́тых
Д. зверава́таму зверава́тай зверава́таму зверава́тым
В. зверава́ты (неадуш.)
зверава́тага (адуш.)
зверава́тую зверава́тае зверава́тыя (неадуш.)
зверава́тых (адуш.)
Т. зверава́тым зверава́тай
зверава́таю
зверава́тым зверава́тымі
М. зверава́тым зверава́тай зверава́тым зверава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зверава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звяру́ю звяру́ем
2-я ас. звяру́еш звяру́еце
3-я ас. звяру́е звяру́юць
Прошлы час
м. зверава́ў зверава́лі
ж. зверава́ла
н. зверава́ла
Загадны лад
2-я ас. звяру́й звяру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звяру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

звераві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звераві́ты звераві́тая звераві́тае звераві́тыя
Р. звераві́тага звераві́тай
звераві́тае
звераві́тага звераві́тых
Д. звераві́таму звераві́тай звераві́таму звераві́тым
В. звераві́ты (неадуш.)
звераві́тага (адуш.)
звераві́тую звераві́тае звераві́тыя (неадуш.)
звераві́тых (адуш.)
Т. звераві́тым звераві́тай
звераві́таю
звераві́тым звераві́тымі
М. звераві́тым звераві́тай звераві́тым звераві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

звераво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звераво́д звераво́ды
Р. звераво́да звераво́даў
Д. звераво́ду звераво́дам
В. звераво́да звераво́даў
Т. звераво́дам звераво́дамі
М. звераво́дзе звераво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звераво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. звераво́дства
Р. звераво́дства
Д. звераво́дству
В. звераво́дства
Т. звераво́дствам
М. звераво́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звераво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звераво́дчы звераво́дчая звераво́дчае звераво́дчыя
Р. звераво́дчага звераво́дчай
звераво́дчае
звераво́дчага звераво́дчых
Д. звераво́дчаму звераво́дчай звераво́дчаму звераво́дчым
В. звераво́дчы (неадуш.)
звераво́дчага (адуш.)
звераво́дчую звераво́дчае звераво́дчыя (неадуш.)
звераво́дчых (адуш.)
Т. звераво́дчым звераво́дчай
звераво́дчаю
звераво́дчым звераво́дчымі
М. звераво́дчым звераво́дчай звераво́дчым звераво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.