жы́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жы́м |
жы́мы |
Р. |
жы́му |
жы́маў |
Д. |
жы́му |
жы́мам |
В. |
жы́м |
жы́мы |
Т. |
жы́мам |
жы́мамі |
М. |
жы́ме |
жы́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Жынаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жынаўцы́ |
Р. |
Жынаўцо́ў |
Д. |
Жынаўца́м |
В. |
Жынаўцы́ |
Т. |
Жынаўца́мі |
М. |
Жынаўца́х |
Жыні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жыні́ |
Р. |
Жынё́ў |
Д. |
Жыня́м |
В. |
Жыні́ |
Т. |
Жыня́мі |
М. |
Жыня́х |
жы́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жы́р |
Р. |
жы́ру |
Д. |
жы́ру |
В. |
жы́р |
Т. |
жы́рам |
М. |
жы́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жы́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
жы́ра |
жы́ра |
Р. |
жы́ра |
жы́ра |
Д. |
жы́ра |
жы́ра |
В. |
жы́ра |
жы́ра |
Т. |
жы́ра |
жы́ра |
М. |
жы́ра |
жы́ра |
Крыніцы:
krapivabr2012.
жыраабаро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жыраабаро́т |
Р. |
жыраабаро́ту |
Д. |
жыраабаро́ту |
В. |
жыраабаро́т |
Т. |
жыраабаро́там |
М. |
жыраабаро́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жыраба́нк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жыраба́нк |
жыраба́нкі |
Р. |
жыраба́нка |
жыраба́нкаў |
Д. |
жыраба́нку |
жыраба́нкам |
В. |
жыраба́нк |
жыраба́нкі |
Т. |
жыраба́нкам |
жыраба́нкамі |
М. |
жыраба́нку |
жыраба́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жырава́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жырава́нка |
жырава́нкі |
Р. |
жырава́нкі |
жырава́нак |
Д. |
жырава́нцы |
жырава́нкам |
В. |
жырава́нку |
жырава́нкі |
Т. |
жырава́нкай жырава́нкаю |
жырава́нкамі |
М. |
жырава́нцы |
жырава́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жырава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жырава́нне |
Р. |
жырава́ння |
Д. |
жырава́нню |
В. |
жырава́нне |
Т. |
жырава́ннем |
М. |
жырава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.