Галаўні́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Галаўні́нцы | |
Галаўні́нцаў | |
Галаўні́нцам | |
Галаўні́нцы | |
Галаўні́нцамі | |
Галаўні́нцах |
Галаўні́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Галаўні́нцы | |
Галаўні́нцаў | |
Галаўні́нцам | |
Галаўні́нцы | |
Галаўні́нцамі | |
Галаўні́нцах |
Галаўні́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Галаўні́чы | |
Галаўні́ч Галаўні́чаў |
|
Галаўні́чам | |
Галаўні́чы | |
Галаўні́чамі | |
Галаўні́чах |
галаўны́
прыметнік, адносны
галаўны́ | галаўна́я | галаўно́е | галаўны́я | |
галаўно́га | галаўно́й галаўно́е |
галаўно́га | галаўны́х | |
галаўно́му | галаўно́й | галаўно́му | галаўны́м | |
галаўны́ ( галаўно́га ( |
галаўну́ю | галаўно́е | галаўны́я ( галаўны́х ( |
|
галаўны́м | галаўно́й галаўно́ю |
галаўны́м | галаўны́мі | |
галаўны́м | галаўно́й | галаўны́м | галаўны́х |
Крыніцы:
галаўня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
галаўня́ | |
галаўні́ | |
галаўні́ | |
галаўню́ | |
галаўнёй галаўнёю |
|
галаўні́ |
Крыніцы:
галаўтвара́льны
прыметнік, адносны
галаўтвара́льны | галаўтвара́льная | галаўтвара́льнае | галаўтвара́льныя | |
галаўтвара́льнага | галаўтвара́льнай галаўтвара́льнае |
галаўтвара́льнага | галаўтвара́льных | |
галаўтвара́льнаму | галаўтвара́льнай | галаўтвара́льнаму | галаўтвара́льным | |
галаўтвара́льны ( галаўтвара́льнага ( |
галаўтвара́льную | галаўтвара́льнае | галаўтвара́льныя ( галаўтвара́льных ( |
|
галаўтвара́льным | галаўтвара́льнай галаўтвара́льнаю |
галаўтвара́льным | галаўтвара́льнымі | |
галаўтвара́льным | галаўтвара́льнай | галаўтвара́льным | галаўтвара́льных |
Крыніцы:
галаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
галаўтварэ́нне | галаўтварэ́нні | |
галаўтварэ́ння | галаўтварэ́нняў | |
галаўтварэ́нню | галаўтварэ́нням | |
галаўтварэ́нне | галаўтварэ́нні | |
галаўтварэ́ннем | галаўтварэ́ннямі | |
галаўтварэ́нні | галаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
Га́лаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Га́лаўцы | |
Га́лаўцаў | |
Га́лаўцам | |
Га́лаўцы | |
Га́лаўцамі | |
Га́лаўцах |
галафі́льны
прыметнік, адносны
галафі́льны | галафі́льная | галафі́льнае | галафі́льныя | |
галафі́льнага | галафі́льнай галафі́льнае |
галафі́льнага | галафі́льных | |
галафі́льнаму | галафі́льнай | галафі́льнаму | галафі́льным | |
галафі́льны ( галафі́льнага ( |
галафі́льную | галафі́льнае | галафі́льныя ( галафі́льных ( |
|
галафі́льным | галафі́льнай галафі́льнаю |
галафі́льным | галафі́льнымі | |
галафі́льным | галафі́льнай | галафі́льным | галафі́льных |
Крыніцы:
галафі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
галафі́т | галафі́ты | |
галафі́та | галафі́таў | |
галафі́ту | галафі́там | |
галафі́т | галафі́ты | |
галафі́там | галафі́тамі | |
галафі́це | галафі́тах |
Крыніцы:
галафі́тны
прыметнік, адносны
галафі́тны | галафі́тная | галафі́тнае | галафі́тныя | |
галафі́тнага | галафі́тнай галафі́тнае |
галафі́тнага | галафі́тных | |
галафі́тнаму | галафі́тнай | галафі́тнаму | галафі́тным | |
галафі́тны ( галафі́тнага ( |
галафі́тную | галафі́тнае | галафі́тныя ( галафі́тных ( |
|
галафі́тным | галафі́тнай галафі́тнаю |
галафі́тным | галафі́тнымі | |
галафі́тным | галафі́тнай | галафі́тным | галафі́тных |
Крыніцы: