прына́дабіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прына́даблюся |
прына́дабімся |
| 2-я ас. |
прына́дабішся |
прына́дабіцеся |
| 3-я ас. |
прына́дабіцца |
прына́дабяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прына́дабіўся |
прына́дабіліся |
| ж. |
прына́дабілася |
| н. |
прына́дабілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прына́дабіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прына́дачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прына́дачка |
прына́дачкі |
| Р. |
прына́дачкі |
прына́дачак |
| Д. |
прына́дачцы |
прына́дачкам |
| В. |
прына́дачку |
прына́дачкі |
| Т. |
прына́дачкай прына́дачкаю |
прына́дачкамі |
| М. |
прына́дачцы |
прына́дачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прына́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прына́джаны |
прына́джаная |
прына́джанае |
прына́джаныя |
| Р. |
прына́джанага |
прына́джанай прына́джанае |
прына́джанага |
прына́джаных |
| Д. |
прына́джанаму |
прына́джанай |
прына́джанаму |
прына́джаным |
| В. |
прына́джаны (неадуш.) прына́джанага (адуш.) |
прына́джаную |
прына́джанае |
прына́джаныя (неадуш.) прына́джаных (адуш.) |
| Т. |
прына́джаным |
прына́джанай прына́джанаю |
прына́джаным |
прына́джанымі |
| М. |
прына́джаным |
прына́джанай |
прына́джаным |
прына́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прына́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прына́джаны |
прына́джаная |
прына́джанае |
прына́джаныя |
| Р. |
прына́джанага |
прына́джанай прына́джанае |
прына́джанага |
прына́джаных |
| Д. |
прына́джанаму |
прына́джанай |
прына́джанаму |
прына́джаным |
| В. |
прына́джаны (неадуш.) прына́джанага (адуш.) |
прына́джаную |
прына́джанае |
прына́джаныя (неадуш.) прына́джаных (адуш.) |
| Т. |
прына́джаным |
прына́джанай прына́джанаю |
прына́джаным |
прына́джанымі |
| М. |
прына́джаным |
прына́джанай |
прына́джаным |
прына́джаных |
Кароткая форма: прына́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прына́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прына́джванне |
| Р. |
прына́джвання |
| Д. |
прына́джванню |
| В. |
прына́джванне |
| Т. |
прына́джваннем |
| М. |
прына́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прына́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прына́джваюся |
прына́джваемся |
| 2-я ас. |
прына́джваешся |
прына́джваецеся |
| 3-я ас. |
прына́джваецца |
прына́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прына́джваўся |
прына́джваліся |
| ж. |
прына́джвалася |
| н. |
прына́джвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прына́джвайся |
прына́джвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прына́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прына́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прына́джваю |
прына́джваем |
| 2-я ас. |
прына́джваеш |
прына́джваеце |
| 3-я ас. |
прына́джвае |
прына́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прына́джваў |
прына́джвалі |
| ж. |
прына́джвала |
| н. |
прына́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прына́джвай |
прына́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прына́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прына́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прына́джуся |
прына́дзімся |
| 2-я ас. |
прына́дзішся |
прына́дзіцеся |
| 3-я ас. |
прына́дзіцца |
прына́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прына́дзіўся |
прына́дзіліся |
| ж. |
прына́дзілася |
| н. |
прына́дзілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прына́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прына́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прына́джу |
прына́дзім |
| 2-я ас. |
прына́дзіш |
прына́дзіце |
| 3-я ас. |
прына́дзіць |
прына́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прына́дзіў |
прына́дзілі |
| ж. |
прына́дзіла |
| н. |
прына́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прына́дзь |
прына́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прына́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прына́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прына́дка |
прына́дкі |
| Р. |
прына́дкі |
прына́дак |
| Д. |
прына́дцы |
прына́дкам |
| В. |
прына́дку |
прына́дкі |
| Т. |
прына́дкай прына́дкаю |
прына́дкамі |
| М. |
прына́дцы |
прына́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.