прына́дачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прына́дачка | прына́дачкі | |
| прына́дачкі | прына́дачак | |
| прына́дачцы | прына́дачкам | |
| прына́дачку | прына́дачкі | |
| прына́дачкай прына́дачкаю |
прына́дачкамі | |
| прына́дачцы | прына́дачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)