прына́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прына́джу прына́дзім
2-я ас. прына́дзіш прына́дзіце
3-я ас. прына́дзіць прына́дзяць
Прошлы час
м. прына́дзіў прына́дзілі
ж. прына́дзіла
н. прына́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прына́дзь прына́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прына́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)