Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прына́глены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прына́глены	прына́гленая	прына́гленае	прына́гленыя
Р.	прына́гленага	прына́гленай прына́гленае	прына́гленага	прына́гленых
Д.	прына́гленаму	прына́гленай	прына́гленаму	прына́гленым
В.	прына́глены (неадуш.) прына́гленага (адуш.)	прына́гленую	прына́гленае	прына́гленыя (неадуш.) прына́гленых (адуш.)
Т.	прына́гленым	прына́гленай прына́гленаю	прына́гленым	прына́гленымі
М.	прына́гленым	прына́гленай	прына́гленым	прына́гленых

Крыніцы: piskunou2012.

прына́гліваць

‘падахвочваць, падбухторваць, прымушаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прына́гліваю	прына́гліваем
2-я ас.	прына́гліваеш	прына́гліваеце
3-я ас.	прына́глівае	прына́гліваюць
Прошлы час
м.	прына́гліваў	прына́глівалі
ж.	прына́глівала
н.	прына́глівала
Загадны лад
2-я ас.	прына́глівай	прына́глівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	прына́гліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прына́гліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прына́глю	прына́глім
2-я ас.	прына́гліш	прына́гліце
3-я ас.	прына́гліць	прына́гляць
Прошлы час
м.	прына́гліў	прына́глілі
ж.	прына́гліла
н.	прына́гліла
Загадны лад
2-я ас.	прына́глі	прына́гліце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прына́гліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прынагля́ць

‘падахвочваць, падбухторваць, прымушаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прынагля́ю	прынагля́ем
2-я ас.	прынагля́еш	прынагля́еце
3-я ас.	прынагля́е	прынагля́юць
Прошлы час
м.	прынагля́ў	прынагля́лі
ж.	прынагля́ла
н.	прынагля́ла
Загадны лад
2-я ас.	прынагля́й	прынагля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	прынагля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

прынагну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прынагну́	прынагнё́м
2-я ас.	прынагне́ш	прынагняце́
3-я ас.	прынагне́	прынагну́ць
Прошлы час
м.	прынагну́ў	прынагну́лі
ж.	прынагну́ла
н.	прынагну́ла
Загадны лад
2-я ас.	прынагні́	прынагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	прынагну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прынаго́джаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прынаго́джаны	прынаго́джаная	прынаго́джанае	прынаго́джаныя
Р.	прынаго́джанага	прынаго́джанай прынаго́джанае	прынаго́джанага	прынаго́джаных
Д.	прынаго́джанаму	прынаго́джанай	прынаго́джанаму	прынаго́джаным
В.	прынаго́джаны (неадуш.) прынаго́джанага (адуш.)	прынаго́джаную	прынаго́джанае	прынаго́джаныя (неадуш.) прынаго́джаных (адуш.)
Т.	прынаго́джаным	прынаго́джанай прынаго́джанаю	прынаго́джаным	прынаго́джанымі
М.	прынаго́джаным	прынаго́джанай	прынаго́джаным	прынаго́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

прынаго́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прынаго́джаны	прынаго́джаная	прынаго́джанае	прынаго́джаныя
Р.	прынаго́джанага	прынаго́джанай прынаго́джанае	прынаго́джанага	прынаго́джаных
Д.	прынаго́джанаму	прынаго́джанай	прынаго́джанаму	прынаго́джаным
В.	прынаго́джаны (неадуш.) прынаго́джанага (адуш.)	прынаго́джаную	прынаго́джанае	прынаго́джаныя (неадуш.) прынаго́джаных (адуш.)
Т.	прынаго́джаным	прынаго́джанай прынаго́джанаю	прынаго́джаным	прынаго́джанымі
М.	прынаго́джаным	прынаго́джанай	прынаго́джаным	прынаго́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

прынаго́дзіць

‘прымеркаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прынаго́джу	прынаго́дзім
2-я ас.	прынаго́дзіш	прынаго́дзіце
3-я ас.	прынаго́дзіць	прынаго́дзяць
Прошлы час
м.	прынаго́дзіў	прынаго́дзілі
ж.	прынаго́дзіла
н.	прынаго́дзіла
Загадны лад
2-я ас.	прынаго́дзь	прынаго́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прынаго́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прынаго́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прынаго́дны	прынаго́дная	прынаго́днае	прынаго́дныя
Р.	прынаго́днага	прынаго́днай прынаго́днае	прынаго́днага	прынаго́дных
Д.	прынаго́днаму	прынаго́днай	прынаго́днаму	прынаго́дным
В.	прынаго́дны (неадуш.) прынаго́днага (адуш.)	прынаго́дную	прынаго́днае	прынаго́дныя (неадуш.) прынаго́дных (адуш.)
Т.	прынаго́дным	прынаго́днай прынаго́днаю	прынаго́дным	прынаго́днымі
М.	прынаго́дным	прынаго́днай	прынаго́дным	прынаго́дных

Крыніцы: piskunou2012.

прына́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	прына́да	прына́ды
Р.	прына́ды	прына́д
Д.	прына́дзе	прына́дам
В.	прына́ду	прына́ды
Т.	прына́дай прына́даю	прына́дамі
М.	прына́дзе	прына́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)