прынаго́дзіць
‘прымеркаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прынаго́джу | прынаго́дзім | |
| прынаго́дзіш | прынаго́дзіце | |
| прынаго́дзіць | прынаго́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| прынаго́дзіў | прынаго́дзілі | |
| прынаго́дзіла | ||
| прынаго́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| прынаго́дзь | прынаго́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прынаго́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)