прынагля́ць
‘падахвочваць, падбухторваць, прымушаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прынагля́ю | прынагля́ем | |
| прынагля́еш | прынагля́еце | |
| прынагля́е | прынагля́юць | |
| Прошлы час | ||
| прынагля́ў | прынагля́лі | |
| прынагля́ла | ||
| прынагля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прынагля́й | прынагля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прынагля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)