ашмя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашмя́нскі |
ашмя́нская |
ашмя́нскае |
ашмя́нскія |
| Р. |
ашмя́нскага |
ашмя́нскай ашмя́нскае |
ашмя́нскага |
ашмя́нскіх |
| Д. |
ашмя́нскаму |
ашмя́нскай |
ашмя́нскаму |
ашмя́нскім |
| В. |
ашмя́нскі (неадуш.) ашмя́нскага (адуш.) |
ашмя́нскую |
ашмя́нскае |
ашмя́нскія (неадуш.) ашмя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ашмя́нскім |
ашмя́нскай ашмя́нскаю |
ашмя́нскім |
ашмя́нскімі |
| М. |
ашмя́нскім |
ашмя́нскай |
ашмя́нскім |
ашмя́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Ашмя́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ашмя́нцы |
| Р. |
Ашмя́нцаў |
| Д. |
Ашмя́нцам |
| В. |
Ашмя́нцы |
| Т. |
Ашмя́нцамі |
| М. |
Ашмя́нцах |
Ашмянцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ашмянцы́ |
| Р. |
Ашмянцо́ў |
| Д. |
Ашмянца́м |
| В. |
Ашмянцы́ |
| Т. |
Ашмянца́мі |
| М. |
Ашмянца́х |
Ашмя́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ашмя́ны |
| Р. |
Ашмя́н Ашмя́наў |
| Д. |
Ашмя́нам |
| В. |
Ашмя́ны |
| Т. |
Ашмя́намі |
| М. |
Ашмя́нах |
Ашна́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ашна́рава |
| Р. |
Ашна́рава |
| Д. |
Ашна́раву |
| В. |
Ашна́рава |
| Т. |
Ашна́равам |
| М. |
Ашна́раве |
Ашна́равічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ашна́равічы |
| Р. |
Ашна́равіч Ашна́равічаў |
| Д. |
Ашна́равічам |
| В. |
Ашна́равічы |
| Т. |
Ашна́равічамі |
| М. |
Ашна́равічах |
ашны́парыць
‘абшукаць, абшнарыць, абмацаць каго-небудзь, што-небудзь (ашныпарыць пакой вачыма)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашны́пару |
ашны́парым |
| 2-я ас. |
ашны́парыш |
ашны́парыце |
| 3-я ас. |
ашны́парыць |
ашны́параць |
| Прошлы час |
| м. |
ашны́парыў |
ашны́парылі |
| ж. |
ашны́парыла |
| н. |
ашны́парыла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ашны́парыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашны́хараны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашны́хараны |
ашны́хараная |
ашны́харанае |
ашны́хараныя |
| Р. |
ашны́харанага |
ашны́харанай ашны́харанае |
ашны́харанага |
ашны́хараных |
| Д. |
ашны́харанаму |
ашны́харанай |
ашны́харанаму |
ашны́хараным |
| В. |
ашны́хараны (неадуш.) ашны́харанага (адуш.) |
ашны́хараную |
ашны́харанае |
ашны́хараныя (неадуш.) ашны́хараных (адуш.) |
| Т. |
ашны́хараным |
ашны́харанай ашны́харанаю |
ашны́хараным |
ашны́харанымі |
| М. |
ашны́хараным |
ашны́харанай |
ашны́хараным |
ашны́хараных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашны́харыць
‘абшукаць, абшнарыць, абмацаць каго-небудзь, што-небудзь (ашныхарыць лес)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашны́хару |
ашны́харым |
| 2-я ас. |
ашны́харыш |
ашны́харыце |
| 3-я ас. |
ашны́харыць |
ашны́хараць |
| Прошлы час |
| м. |
ашны́харыў |
ашны́харылі |
| ж. |
ашны́харыла |
| н. |
ашны́харыла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ашны́харыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.