ашлюзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашлюзава́ны |
ашлюзава́ная |
ашлюзава́нае |
ашлюзава́ныя |
| Р. |
ашлюзава́нага |
ашлюзава́най ашлюзава́нае |
ашлюзава́нага |
ашлюзава́ных |
| Д. |
ашлюзава́наму |
ашлюзава́най |
ашлюзава́наму |
ашлюзава́ным |
| В. |
ашлюзава́ны (неадуш.) ашлюзава́нага (адуш.) |
ашлюзава́ную |
ашлюзава́нае |
ашлюзава́ныя (неадуш.) ашлюзава́ных (адуш.) |
| Т. |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́най ашлюзава́наю |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́нымі |
| М. |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́най |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́ных |
Кароткая форма: ашлюзава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ашлюзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашлюзава́ны |
ашлюзава́ная |
ашлюзава́нае |
ашлюзава́ныя |
| Р. |
ашлюзава́нага |
ашлюзава́най ашлюзава́нае |
ашлюзава́нага |
ашлюзава́ных |
| Д. |
ашлюзава́наму |
ашлюзава́най |
ашлюзава́наму |
ашлюзава́ным |
| В. |
ашлюзава́ны (неадуш.) ашлюзава́нага (адуш.) |
ашлюзава́ную |
ашлюзава́нае |
ашлюзава́ныя (неадуш.) ашлюзава́ных (адуш.) |
| Т. |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́най ашлюзава́наю |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́нымі |
| М. |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́най |
ашлюзава́ным |
ашлюзава́ных |
Кароткая форма: ашлюзава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ашлюзава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашлюзу́ю |
ашлюзу́ем |
| 2-я ас. |
ашлюзу́еш |
ашлюзу́еце |
| 3-я ас. |
ашлюзу́е |
ашлюзу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ашлюзава́ў |
ашлюзава́лі |
| ж. |
ашлюзава́ла |
| н. |
ашлюзава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ашлюзу́й |
ашлюзу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ашлюзава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ашлюзо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ашлюзо́ўваецца |
ашлюзо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ашлюзо́ўваўся |
ашлюзо́ўваліся |
| ж. |
ашлюзо́ўвалася |
| н. |
ашлюзо́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ашлюзо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашлюзо́ўваць
‘устройваць шлюзы на рацэ, канале (ашлюзоўваць раку, канал); прапускаць праз шлюз (ашлюзоўваць судна)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашлюзо́ўваю |
ашлюзо́ўваем |
| 2-я ас. |
ашлюзо́ўваеш |
ашлюзо́ўваеце |
| 3-я ас. |
ашлюзо́ўвае |
ашлюзо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ашлюзо́ўваў |
ашлюзо́ўвалі |
| ж. |
ашлюзо́ўвала |
| н. |
ашлюзо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ашлюзо́ўвай |
ашлюзо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ашлюзо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашля́гнуць
‘ударыць, стукнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашля́гну |
ашля́гнем |
| 2-я ас. |
ашля́гнеш |
ашля́гнеце |
| 3-я ас. |
ашля́гне |
ашля́гнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ашля́гнуў |
ашля́гнулі |
| ж. |
ашля́гнула |
| н. |
ашля́гнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ашля́гні |
ашля́гніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ашля́гнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашмаргну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашмаргну́ |
ашмаргнё́м |
| 2-я ас. |
ашмаргне́ш |
ашмаргняце́ |
| 3-я ас. |
ашмаргне́ |
ашмаргну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ашмаргну́ў |
ашмаргну́лі |
| ж. |
ашмаргну́ла |
| н. |
ашмаргну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ашмаргні́ |
ашмаргні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ашмаргну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ашмё́тачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ашмё́тачка |
ашмё́тачкі |
| Р. |
ашмё́тачкі |
ашмё́тачак |
| Д. |
ашмё́тачцы |
ашмё́тачкам |
| В. |
ашмё́тачку |
ашмё́тачкі |
| Т. |
ашмё́тачкай ашмё́тачкаю |
ашмё́тачкамі |
| М. |
ашмё́тачцы |
ашмё́тачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашмё́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ашмё́тка |
ашмё́ткі |
| Р. |
ашмё́ткі |
ашмё́так |
| Д. |
ашмё́тцы |
ашмё́ткам |
| В. |
ашмё́тку |
ашмё́ткі |
| Т. |
ашмё́ткай ашмё́ткаю |
ашмё́ткамі |
| М. |
ашмё́тцы |
ашмё́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.