ашлакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашлакава́ны |
ашлакава́ная |
ашлакава́нае |
ашлакава́ныя |
| Р. |
ашлакава́нага |
ашлакава́най
ашлакава́нае |
ашлакава́нага |
ашлакава́ных |
| Д. |
ашлакава́наму |
ашлакава́най |
ашлакава́наму |
ашлакава́ным |
| В. |
ашлакава́ны (неадуш.)
ашлакава́нага (адуш.) |
ашлакава́ную |
ашлакава́нае |
ашлакава́ныя (неадуш.)
ашлакава́ных (адуш.) |
| Т. |
ашлакава́ным |
ашлакава́най
ашлакава́наю |
ашлакава́ным |
ашлакава́нымі |
| М. |
ашлакава́ным |
ашлакава́най |
ашлакава́ным |
ашлакава́ных |
Кароткая форма: ашлакава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ашлакава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ашлаку́ецца |
ашлаку́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ашлакава́ўся |
ашлакава́ліся |
| ж. |
ашлакава́лася |
| н. |
ашлакава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ашлакава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашлакава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашлаку́ю |
ашлаку́ем |
| 2-я ас. |
ашлаку́еш |
ашлаку́еце |
| 3-я ас. |
ашлаку́е |
ашлаку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ашлакава́ў |
ашлакава́лі |
| ж. |
ашлакава́ла |
| н. |
ашлакава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ашлаку́й |
ашлаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ашлакава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ашлако́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашлако́ваны |
ашлако́ваная |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя |
| Р. |
ашлако́ванага |
ашлако́ванай
ашлако́ванае |
ашлако́ванага |
ашлако́ваных |
| Д. |
ашлако́ванаму |
ашлако́ванай |
ашлако́ванаму |
ашлако́ваным |
| В. |
ашлако́ваны
ашлако́ванага |
ашлако́ваную |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя
ашлако́ваных |
| Т. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай
ашлако́ванаю |
ашлако́ваным |
ашлако́ванымі |
| М. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай |
ашлако́ваным |
ашлако́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ашлако́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ашлако́ваны |
ашлако́ваная |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя |
| Р. |
ашлако́ванага |
ашлако́ванай
ашлако́ванае |
ашлако́ванага |
ашлако́ваных |
| Д. |
ашлако́ванаму |
ашлако́ванай |
ашлако́ванаму |
ашлако́ваным |
| В. |
ашлако́ваны
ашлако́ванага |
ашлако́ваную |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя
ашлако́ваных |
| Т. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай
ашлако́ванаю |
ашлако́ваным |
ашлако́ванымі |
| М. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай |
ашлако́ваным |
ашлако́ваных |
Кароткая форма: ашлако́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ашлако́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ашлако́ўванне |
| Р. |
ашлако́ўвання |
| Д. |
ашлако́ўванню |
| В. |
ашлако́ўванне |
| Т. |
ашлако́ўваннем |
| М. |
ашлако́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ашлако́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашлако́ўваюся |
ашлако́ўваемся |
| 2-я ас. |
ашлако́ўваешся |
ашлако́ўваецеся |
| 3-я ас. |
ашлако́ўваецца |
ашлако́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ашлако́ўваўся |
ашлако́ўваліся |
| ж. |
ашлако́ўвалася |
| н. |
ашлако́ўвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ашлако́ўвайся |
ашлако́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ашлако́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашлако́ўваць
‘забруджваць што-небудзь шлакамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашлако́ўваю |
ашлако́ўваем |
| 2-я ас. |
ашлако́ўваеш |
ашлако́ўваеце |
| 3-я ас. |
ашлако́ўвае |
ашлако́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ашлако́ўваў |
ашлако́ўвалі |
| ж. |
ашлако́ўвала |
| н. |
ашлако́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ашлако́ўвай |
ашлако́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ашлако́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашламава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ашламава́нне |
| Р. |
ашламава́ння |
| Д. |
ашламава́нню |
| В. |
ашламава́нне |
| Т. |
ашламава́ннем |
| М. |
ашламава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашламо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ашламо́ўванне |
| Р. |
ашламо́ўвання |
| Д. |
ашламо́ўванню |
| В. |
ашламо́ўванне |
| Т. |
ашламо́ўваннем |
| М. |
ашламо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.