Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стырнавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стырнавы́ стырнава́я стырнаво́е стырнавы́я
Р. стырнаво́га стырнаво́й
стырнаво́е		 стырнаво́га стырнавы́х
Д. стырнаво́му стырнаво́й стырнаво́му стырнавы́м
В. стырнавы́ (неадуш.)
стырнаво́га (адуш.)		 стырнаву́ю стырнаво́е стырнавы́я (неадуш.)
стырнавы́х (адуш.)
Т. стырнавы́м стырнаво́й
стырнаво́ю		 стырнавы́м стырнавы́мі
М. стырнавы́м стырнаво́й стырнавы́м стырнавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стырнавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. стырнавы́ стырнавы́я
Р. стырнаво́га стырнавы́х
Д. стырнаво́му стырнавы́м
В. стырнаво́га стырнавы́х
Т. стырнавы́м стырнавы́мі
М. стырнавы́м стырнавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сты́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сты́рнік сты́рнікі
Р. сты́рніка сты́рнікаў
Д. сты́рніку сты́рнікам
В. сты́рніка сты́рнікаў
Т. сты́рнікам сты́рнікамі
М. сты́рніку сты́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стырно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стырно́ сты́рны
Р. стырна́ сты́рнаў
Д. стырну́ сты́рнам
В. стырно́ сты́рны
Т. стырно́м сты́рнамі
М. стырне́ сты́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стыро́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. стыро́л
Р. стыро́лу
Д. стыро́лу
В. стыро́л
Т. стыро́лам
М. стыро́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стыро́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стыро́лавы стыро́лавая стыро́лавае стыро́лавыя
Р. стыро́лавага стыро́лавай
стыро́лавае		 стыро́лавага стыро́лавых
Д. стыро́лаваму стыро́лавай стыро́лаваму стыро́лавым
В. стыро́лавы (неадуш.)
стыро́лавага (адуш.)		 стыро́лавую стыро́лавае стыро́лавыя (неадуш.)
стыро́лавых (адуш.)
Т. стыро́лавым стыро́лавай
стыро́лаваю		 стыро́лавым стыро́лавымі
М. стыро́лавым стыро́лавай стыро́лавым стыро́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Сты́рыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сты́рыкі
Р. Сты́рык
Сты́рыкаў
Д. Сты́рыкам
В. Сты́рыкі
Т. Сты́рыкамі
М. Сты́рыках

сты́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сты́ру сты́рым
2-я ас. сты́рыш сты́рыце
3-я ас. сты́рыць сты́раць
Прошлы час
м. сты́рыў сты́рылі
ж. сты́рыла
н. сты́рыла
Загадны лад
2-я ас. сты́р сты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час сты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Стыты́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стыты́чава
Р. Стыты́чава
Д. Стыты́чаву
В. Стыты́чава
Т. Стыты́чавам
М. Стыты́чаве

стыха́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стыха́р стыхары́
Р. стыхара́ стыхаро́ў
Д. стыхару́ стыхара́м
В. стыха́р стыхары́
Т. стыхаро́м стыхара́мі
М. стыхары́ стыхара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.