сты́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сты́рнік сты́рнікі
Р. сты́рніка сты́рнікаў
Д. сты́рніку сты́рнікам
В. сты́рніка сты́рнікаў
Т. сты́рнікам сты́рнікамі
М. сты́рніку сты́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)