стырно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стырно́ сты́рны
Р. стырна́ сты́рнаў
Д. стырну́ сты́рнам
В. стырно́ сты́рны
Т. стырно́м сты́рнамі
М. стырне́ сты́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)