ацярэ́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацярэ́блены |
ацярэ́бленая |
ацярэ́бленае |
ацярэ́бленыя |
| Р. |
ацярэ́бленага |
ацярэ́бленай
ацярэ́бленае |
ацярэ́бленага |
ацярэ́бленых |
| Д. |
ацярэ́бленаму |
ацярэ́бленай |
ацярэ́бленаму |
ацярэ́бленым |
| В. |
ацярэ́блены (неадуш.)
ацярэ́бленага (адуш.) |
ацярэ́бленую |
ацярэ́бленае |
ацярэ́бленыя (неадуш.)
ацярэ́бленых (адуш.) |
| Т. |
ацярэ́бленым |
ацярэ́бленай
ацярэ́бленаю |
ацярэ́бленым |
ацярэ́бленымі |
| М. |
ацярэ́бленым |
ацярэ́бленай |
ацярэ́бленым |
ацярэ́бленых |
Кароткая форма: ацярэ́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ацярэ́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ацярэ́бліванне |
| Р. |
ацярэ́блівання |
| Д. |
ацярэ́бліванню |
| В. |
ацярэ́бліванне |
| Т. |
ацярэ́бліваннем |
| М. |
ацярэ́бліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ацярэ́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ацярэ́бліваецца |
ацярэ́бліваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ацярэ́бліваўся |
ацярэ́бліваліся |
| ж. |
ацярэ́блівалася |
| н. |
ацярэ́блівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацярэ́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ацярэ́бліваю |
ацярэ́бліваем |
| 2-я ас. |
ацярэ́бліваеш |
ацярэ́бліваеце |
| 3-я ас. |
ацярэ́блівае |
ацярэ́бліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ацярэ́бліваў |
ацярэ́блівалі |
| ж. |
ацярэ́блівала |
| н. |
ацярэ́блівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ацярэ́блівай |
ацярэ́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ацярэ́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Аця́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Аця́ты |
| Р. |
Аця́т
Аця́таў |
| Д. |
Аця́там |
| В. |
Аця́ты |
| Т. |
Аця́тамі |
| М. |
Аця́тах |
аця́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аця́ты |
аця́тая |
аця́тае |
аця́тыя |
| Р. |
аця́тага |
аця́тай
аця́тае |
аця́тага |
аця́тых |
| Д. |
аця́таму |
аця́тай |
аця́таму |
аця́тым |
| В. |
аця́ты (неадуш.)
аця́тага (адуш.) |
аця́тую |
аця́тае |
аця́тыя (неадуш.)
аця́тых (адуш.) |
| Т. |
аця́тым |
аця́тай
аця́таю |
аця́тым |
аця́тымі |
| М. |
аця́тым |
аця́тай |
аця́тым |
аця́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
аця́ць
‘ахапіць каго-небудзь, што-небудзь (страх ацяў душу); абсекчы што-небудзь (ацяць сучча)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атну́ |
атнё́м |
| 2-я ас. |
атне́ш |
атняце́ |
| 3-я ас. |
атне́ |
атну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аця́ў |
аця́лі |
| ж. |
аця́ла |
| н. |
аця́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атні́ |
атні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аця́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацячы́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ацячэ́ |
ацяку́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ацё́к |
ацяклі́ |
| ж. |
ацякла́ |
| н. |
ацякло́ |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ацё́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ача́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ача́г |
ачагі́ |
| Р. |
ачага́ |
ачаго́ў |
| Д. |
ачагу́ |
ачага́м |
| В. |
ача́г |
ачагі́ |
| Т. |
ачаго́м |
ачага́мі |
| М. |
ачагу́ |
ачага́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.