Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ацынко́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацынко́вачны ацынко́вачная ацынко́вачнае ацынко́вачныя
Р. ацынко́вачнага ацынко́вачнай
ацынко́вачнае		 ацынко́вачнага ацынко́вачных
Д. ацынко́вачнаму ацынко́вачнай ацынко́вачнаму ацынко́вачным
В. ацынко́вачны (неадуш.)
ацынко́вачнага (адуш.)		 ацынко́вачную ацынко́вачнае ацынко́вачныя (неадуш.)
ацынко́вачных (адуш.)
Т. ацынко́вачным ацынко́вачнай
ацынко́вачнаю		 ацынко́вачным ацынко́вачнымі
М. ацынко́вачным ацынко́вачнай ацынко́вачным ацынко́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ацынко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ацынко́ўванне
Р. ацынко́ўвання
Д. ацынко́ўванню
В. ацынко́ўванне
Т. ацынко́ўваннем
М. ацынко́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ацынко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ацынко́ўваецца ацынко́ўваюцца
Прошлы час
м. ацынко́ўваўся ацынко́ўваліся
ж. ацынко́ўвалася
н. ацынко́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ацынко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ацынко́ўваю ацынко́ўваем
2-я ас. ацынко́ўваеш ацынко́ўваеце
3-я ас. ацынко́ўвае ацынко́ўваюць
Прошлы час
м. ацынко́ўваў ацынко́ўвалі
ж. ацынко́ўвала
н. ацынко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. ацынко́ўвай ацынко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацынко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ацынко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ацынко́ўка
Р. ацынко́ўкі
Д. ацынко́ўцы
В. ацынко́ўку
Т. ацынко́ўкай
ацынко́ўкаю
М. ацынко́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ацынко́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацынко́ўшчык ацынко́ўшчыкі
Р. ацынко́ўшчыка ацынко́ўшчыкаў
Д. ацынко́ўшчыку ацынко́ўшчыкам
В. ацынко́ўшчыка ацынко́ўшчыкаў
Т. ацынко́ўшчыкам ацынко́ўшчыкамі
М. ацынко́ўшчыку ацынко́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ацынко́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ацынко́ўшчыца ацынко́ўшчыцы
Р. ацынко́ўшчыцы ацынко́ўшчыц
Д. ацынко́ўшчыцы ацынко́ўшчыцам
В. ацынко́ўшчыцу ацынко́ўшчыц
Т. ацынко́ўшчыцай
ацынко́ўшчыцаю		 ацынко́ўшчыцамі
М. ацынко́ўшчыцы ацынко́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

а́цынус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́цынус а́цынусы
Р. а́цынуса а́цынусаў
Д. а́цынусу а́цынусам
В. а́цынус а́цынусы
Т. а́цынусам а́цынусамі
М. а́цынусе а́цынусах

Крыніцы: piskunou2012.

ацьмё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацьмё́ны ацьмё́ная ацьмё́нае ацьмё́ныя
Р. ацьмё́нага ацьмё́най
ацьмё́нае		 ацьмё́нага ацьмё́ных
Д. ацьмё́наму ацьмё́най ацьмё́наму ацьмё́ным
В. ацьмё́ны (неадуш.)
ацьмё́нага (адуш.)		 ацьмё́ную ацьмё́нае ацьмё́ныя (неадуш.)
ацьмё́ных (адуш.)
Т. ацьмё́ным ацьмё́най
ацьмё́наю		 ацьмё́ным ацьмё́нымі
М. ацьмё́ным ацьмё́най ацьмё́ным ацьмё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ацьмё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацьмё́ны ацьмё́ная ацьмё́нае ацьмё́ныя
Р. ацьмё́нага ацьмё́най
ацьмё́нае		 ацьмё́нага ацьмё́ных
Д. ацьмё́наму ацьмё́най ацьмё́наму ацьмё́ным
В. ацьмё́ны (неадуш.)
ацьмё́нага (адуш.)		 ацьмё́ную ацьмё́нае ацьмё́ныя (неадуш.)
ацьмё́ных (адуш.)
Т. ацьмё́ным ацьмё́най
ацьмё́наю		 ацьмё́ным ацьмё́нымі
М. ацьмё́ным ацьмё́най ацьмё́ным ацьмё́ных

Крыніцы: piskunou2012.