шалахво́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шалахво́сцік |
шалахво́сцікі |
Р. |
шалахво́сціка |
шалахво́сцікаў |
Д. |
шалахво́сціку |
шалахво́сцікам |
В. |
шалахво́сціка |
шалахво́сцікаў |
Т. |
шалахво́сцікам |
шалахво́сцікамі |
М. |
шалахво́сціку |
шалахво́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалахту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шалахту́н |
шалахтуны́ |
Р. |
шалахтуна́ |
шалахтуно́ў |
Д. |
шалахтуну́ |
шалахтуна́м |
В. |
шалахтуна́ |
шалахтуно́ў |
Т. |
шалахтуно́м |
шалахтуна́мі |
М. |
шалахтуне́ |
шалахтуна́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
шалахце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шалахце́нне |
Р. |
шалахце́ння |
Д. |
шалахце́нню |
В. |
шалахце́нне |
Т. |
шалахце́ннем |
М. |
шалахце́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шалахце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалахчу́ |
шалахці́м |
2-я ас. |
шалахці́ш |
шалахціце́ |
3-я ас. |
шалахці́ць |
шалахця́ць |
Прошлы час |
м. |
шалахце́ў |
шалахце́лі |
ж. |
шалахце́ла |
н. |
шалахце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалахці́ |
шалахці́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шала́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шала́юся |
шала́емся |
2-я ас. |
шала́ешся |
шала́ецеся |
3-я ас. |
шала́ецца |
шала́юцца |
Прошлы час |
м. |
шала́ўся |
шала́ліся |
ж. |
шала́лася |
н. |
шала́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шала́йся |
шала́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шала́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
шала́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шала́ш |
шалашы́ |
Р. |
шалаша́ |
шалашо́ў |
Д. |
шалашу́ |
шалаша́м |
В. |
шала́ш |
шалашы́ |
Т. |
шалашо́м |
шалаша́мі |
М. |
шалашы́ |
шалаша́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шала́шнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шала́шнікі |
Р. |
Шала́шнікаў |
Д. |
Шала́шнікам |
В. |
Шала́шнікі |
Т. |
Шала́шнікамі |
М. |
Шала́шніках |
шала́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шала́шны |
шала́шная |
шала́шнае |
шала́шныя |
Р. |
шала́шнага |
шала́шнай шала́шнае |
шала́шнага |
шала́шных |
Д. |
шала́шнаму |
шала́шнай |
шала́шнаму |
шала́шным |
В. |
шала́шны (неадуш.) шала́шнага (адуш.) |
шала́шную |
шала́шнае |
шала́шныя (неадуш.) шала́шных (адуш.) |
Т. |
шала́шным |
шала́шнай шала́шнаю |
шала́шным |
шала́шнымі |
М. |
шала́шным |
шала́шнай |
шала́шным |
шала́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Шала́шы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шала́шы |
Р. |
Шала́шаў |
Д. |
Шала́шам |
В. |
Шала́шы |
Т. |
Шала́шамі |
М. |
Шала́шах |