невялі́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невялі́кі |
невялі́кая |
невялі́кае |
невялі́кія |
Р. |
невялі́кага |
невялі́кай невялі́кае |
невялі́кага |
невялі́кіх |
Д. |
невялі́каму |
невялі́кай |
невялі́каму |
невялі́кім |
В. |
невялі́кі (неадуш.) невялі́кага (адуш.) |
невялі́кую |
невялі́кае |
невялі́кія (неадуш.) невялі́кіх (адуш.) |
Т. |
невялі́кім |
невялі́кай невялі́каю |
невялі́кім |
невялі́кімі |
М. |
невялі́кім |
невялі́кай |
невялі́кім |
невялі́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
невялі́чкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невялі́чкі |
невялі́чкая |
невялі́чкае |
невялі́чкія |
Р. |
невялі́чкага |
невялі́чкай невялі́чкае |
невялі́чкага |
невялі́чкіх |
Д. |
невялі́чкаму |
невялі́чкай |
невялі́чкаму |
невялі́чкім |
В. |
невялі́чкі (неадуш.) невялі́чкага (адуш.) |
невялі́чкую |
невялі́чкае |
невялі́чкія (неадуш.) невялі́чкіх (адуш.) |
Т. |
невялі́чкім |
невялі́чкай невялі́чкаю |
невялі́чкім |
невялі́чкімі |
М. |
невялі́чкім |
невялі́чкай |
невялі́чкім |
невялі́чкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
невянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невянча́ны |
невянча́ная |
невянча́нае |
невянча́ныя |
Р. |
невянча́нага |
невянча́най невянча́нае |
невянча́нага |
невянча́ных |
Д. |
невянча́наму |
невянча́най |
невянча́наму |
невянча́ным |
В. |
невянча́ны (неадуш.) невянча́нага (адуш.) |
невянча́ную |
невянча́нае |
невянча́ныя (неадуш.) невянча́ных (адуш.) |
Т. |
невянча́ным |
невянча́най невянча́наю |
невянча́ным |
невянча́нымі |
М. |
невянча́ным |
невянча́най |
невянча́ным |
невянча́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Невяро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Невяро́ва |
Р. |
Невяро́ва |
Д. |
Невяро́ву |
В. |
Невяро́ва |
Т. |
Невяро́вам |
М. |
Невяро́ве |
невярта́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
невярта́льнік |
невярта́льнікі |
Р. |
невярта́льніка |
невярта́льнікаў |
Д. |
невярта́льніку |
невярта́льнікам |
В. |
невярта́льніка |
невярта́льнікаў |
Т. |
невярта́льнікам |
невярта́льнікамі |
М. |
невярта́льніку |
невярта́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
невярта́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
невярта́льніца |
невярта́льніцы |
Р. |
невярта́льніцы |
невярта́льніц |
Д. |
невярта́льніцы |
невярта́льніцам |
В. |
невярта́льніцу |
невярта́льніц |
Т. |
невярта́льніцай невярта́льніцаю |
невярта́льніцамі |
М. |
невярта́льніцы |
невярта́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
невярта́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невярта́льніцкі |
невярта́льніцкая |
невярта́льніцкае |
невярта́льніцкія |
Р. |
невярта́льніцкага |
невярта́льніцкай невярта́льніцкае |
невярта́льніцкага |
невярта́льніцкіх |
Д. |
невярта́льніцкаму |
невярта́льніцкай |
невярта́льніцкаму |
невярта́льніцкім |
В. |
невярта́льніцкі (неадуш.) невярта́льніцкага (адуш.) |
невярта́льніцкую |
невярта́льніцкае |
невярта́льніцкія (неадуш.) невярта́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
невярта́льніцкім |
невярта́льніцкай невярта́льніцкаю |
невярта́льніцкім |
невярта́льніцкімі |
М. |
невярта́льніцкім |
невярта́льніцкай |
невярта́льніцкім |
невярта́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
невярта́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
невярта́льніцтва |
Р. |
невярта́льніцтва |
Д. |
невярта́льніцтву |
В. |
невярта́льніцтва |
Т. |
невярта́льніцтвам |
М. |
невярта́льніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
невярта́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
невярта́нец |
невярта́нцы |
Р. |
невярта́нца |
невярта́нцаў |
Д. |
невярта́нцу |
невярта́нцам |
В. |
невярта́нца |
невярта́нцаў |
Т. |
невярта́нцам |
невярта́нцамі |
М. |
невярта́нцу |
невярта́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.