Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдежзійклмнопрстўфхцчшэюя

неабыгра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабыгра́ны неабыгра́ная неабыгра́нае неабыгра́ныя
Р. неабыгра́нага неабыгра́най
неабыгра́нае		 неабыгра́нага неабыгра́ных
Д. неабыгра́наму неабыгра́най неабыгра́наму неабыгра́ным
В. неабыгра́ны (неадуш.)
неабыгра́нага (адуш.)		 неабыгра́ную неабыгра́нае неабыгра́ныя (неадуш.)
неабыгра́ных (адуш.)
Т. неабыгра́ным неабыгра́най
неабыгра́наю		 неабыгра́ным неабыгра́нымі
М. неабыгра́ным неабыгра́най неабыгра́ным неабыгра́ных

Іншыя варыянты: неабы́граны.

Крыніцы: piskunou2012.

неабы́кла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
неабы́кла - -

Крыніцы: piskunou2012.

неабы́класць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неабы́класць
Р. неабы́класці
Д. неабы́класці
В. неабы́класць
Т. неабы́класцю
М. неабы́класці

Крыніцы: piskunou2012.

неабы́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабы́клы неабы́клая неабы́клае неабы́клыя
Р. неабы́клага неабы́клай
неабы́клае		 неабы́клага неабы́клых
Д. неабы́кламу неабы́клай неабы́кламу неабы́клым
В. неабы́клы (неадуш.)
неабы́клага (адуш.)		 неабы́клую неабы́клае неабы́клыя (неадуш.)
неабы́клых (адуш.)
Т. неабы́клым неабы́клай
неабы́клаю		 неабы́клым неабы́клымі
М. неабы́клым неабы́клай неабы́клым неабы́клых

Крыніцы: piskunou2012.

неабыча́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабыча́йлівы неабыча́йлівая неабыча́йлівае неабыча́йлівыя
Р. неабыча́йлівага неабыча́йлівай
неабыча́йлівае		 неабыча́йлівага неабыча́йлівых
Д. неабыча́йліваму неабыча́йлівай неабыча́йліваму неабыча́йлівым
В. неабыча́йлівы (неадуш.)
неабыча́йлівага (адуш.)		 неабыча́йлівую неабыча́йлівае неабыча́йлівыя (неадуш.)
неабыча́йлівых (адуш.)
Т. неабыча́йлівым неабыча́йлівай
неабыча́йліваю		 неабыча́йлівым неабыча́йлівымі
М. неабыча́йлівым неабыча́йлівай неабыча́йлівым неабыча́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

неабыча́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неабыча́йнасць
Р. неабыча́йнасці
Д. неабыча́йнасці
В. неабыча́йнасць
Т. неабыча́йнасцю
М. неабыча́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

неабыча́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабыча́йны неабыча́йная неабыча́йнае неабыча́йныя
Р. неабыча́йнага неабыча́йнай
неабыча́йнае		 неабыча́йнага неабыча́йных
Д. неабыча́йнаму неабыча́йнай неабыча́йнаму неабыча́йным
В. неабыча́йны (неадуш.)
неабыча́йнага (адуш.)		 неабыча́йную неабыча́йнае неабыча́йныя (неадуш.)
неабыча́йных (адуш.)
Т. неабыча́йным неабыча́йнай
неабыча́йнаю		 неабыча́йным неабыча́йнымі
М. неабыча́йным неабыча́йнай неабыча́йным неабыча́йных

Крыніцы: piskunou2012.

неабыя́кава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
неабыя́кава - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

неабыя́кавасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неабыя́кавасць
Р. неабыя́кавасці
Д. неабыя́кавасці
В. неабыя́кавасць
Т. неабыя́кавасцю
М. неабыя́кавасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

неабыя́кавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабыя́кавы неабыя́кавая неабыя́кавае неабыя́кавыя
Р. неабыя́кавага неабыя́кавай
неабыя́кавае		 неабыя́кавага неабыя́кавых
Д. неабыя́каваму неабыя́кавай неабыя́каваму неабыя́кавым
В. неабыя́кавы (неадуш.)
неабыя́кавага (адуш.)		 неабыя́кавую неабыя́кавае неабыя́кавыя (неадуш.)
неабыя́кавых (адуш.)
Т. неабыя́кавым неабыя́кавай
неабыя́каваю		 неабыя́кавым неабыя́кавымі
М. неабыя́кавым неабыя́кавай неабыя́кавым неабыя́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.